Out of the Closet
_________Out of the Closet_________
(Foto: gratis foto Pexels)
Door het meldcentrum werden we naar de Noordhoekring gestuurd, waar mensen last hadden van de te luide muziek van de buren.
Geluidsoverlast is een tijdrovende bezigheid uit het surveillance-pakket bij de politie. Bij bijna de helft van de meldingen is de overlastbezorger gelukkig zelf zo verstandig om de muziek een paar streepjes lager te zetten.
We stapten in de surveillanceauto…..
…..en reden op naar het opgegeven adres. Dat was een peuleschilletje, want het lag ongeveer 100 meter van het hoofdbureau. Het zou om een café gaan, dat ons uiteraard bekend was…...immers door de jaren leer je bijna alles kennen in de stad. In de verte zagen we in de avondschemering de voorgevel van het pand al. Geen licht te bekennen…..en ook geen muziek te horen. De kroeg was dicht.
We hadden de politie-auto pal voor de voordeur gezet, want er was toch geen hond te bekennen.
Wij hadden doorgegeven aan het meldcentrum, dat er geen muziek te horen was……... en waren vrij om naar eigen believen de surveillance voort te zetten. Ik zei tegen mijn maat: “We staan hier eigenlijk ook wel goed op het trottoir“……….en zette het licht van de auto uit en we zaten de straat te bekijken.
Op de hoogte van de kerk Noordhoekring ( je weet wel:....die kerk van Marieke Kessels).....
……..kwam na enkele minuten een fietser aangereden. De jongeman zag ons staan en sprong paniekerig van zijn fiets……..en liep snel naar de straat aan zijn rechterkant…..
de Elzenstraat.
Ik keek naar mijn maat…….en hij naar mij…...en we keken elkaar aan alsof we wilden zeggen: “Die is bang voor een bekeuring…..!” en lachten een beetje. En vergaten de fietser compleet. We zaten rustig verder te kletsen en na een minuut of tien zag ik een voetganger in de richting van de politieauto lopen. Wij schonken geen aandacht aan de man, die strak langs de gevels van de huizen liep.
Net toen ik dacht dat hij voorbij gelopen was…..hoorde ik een vinger op het raam van de politieauto tikken.
Verbaasd door de ongewone manier van aankloppen op een politieauto draaide ik het raampje van het portier naar beneden…….en keek de man verbaasd aan.
Met een schuldig gezicht zei de man: “Ik beken…….ik heb zonder licht gereden.”
Ik keek mijn collega ongeloofwaardig aan……..draaide me weer terug naar de jonge vent …...en met een lach om mijn mond zei ik de knul: “Volgende keer eerder van je fiets afstappen…...loop nu maar verder met je fiets aan de hand.”
De man liep terug naar zijn fiets, die hij in de zijstraat geparkeerd had…..en wij lagen in een deuk van het lachen.
Jarenlang heb ik binnenpretjes door dit voorvalletje gehad.
De jongeman was zó serieus…..zo oprecht….. zo bescheiden…. met zijn: “Ik beken….”....dat ik nu op oudere leeftijd bedenk, dat de moderne jeugd met een identiteitscrisis door hun sexuele geaardheid ook veel spontaner zouden moeten kunnen zeggen: “Ik beken……”
Ze zouden de deuren van de kast open moeten gooien …...en roepen: “Ik beken…..”
Neej….Ze zouden moeten gillen: “IK BEKEN………………………….IK BEKEN….”
Want als dat het enige is, dat je moet bekennen….dan is er toch niets aan de hand, jongens.!
(en meisjes.!)
Het is onvoorstelbaar hoeveel jonge mannen zich van het leven beroofd hebben, doordat ze door hun homofiele geaardheid door de maatschappij niet geaccepteerd werden.
Het is onvoorstelbare hoeveel jonge vrouwen zich van het leven beroofd hebben, omdat ze door de maatschappij niet geaccepteerd werden door hun liefde voor andere vrouwen.
Het is goed, dat er instanties in het leven geroepen zijn om hulp te geven aan jongeren met problemen.
Zoals: LBGTQ
Gelukkig wordt er in de media veel aandacht aan deze kwestie geschonken:
Jongeren moeten weten, dat ze niet de enige zijn, die op deze aardbol rondlopen met andere gedachten omtrent sex en liefde.
Er zouden veel meer kastdeuren open gezet worden en de jeugd de kans geven om met hun geaardheid naar de buitenwereld te komen.
En laten we niet te lang wachten met het opvangen van signalen, ……………………..
……...voordat het te laat is…….
Door mijn onhandige manier van schrijven en door mijn soms botte omschrijvingen krijg ik veel kritiek over me heen…….Daar geef ik niks om……Ik zeg het toch iedere keer verkeerd.
Als ik door deze soort artikelen te publiceren ook maar 1 persoon op de hele wereld kan helpen…...dan is mijn missie al geslaagd.
We stapten in de surveillanceauto…..
…..en reden op naar het opgegeven adres. Dat was een peuleschilletje, want het lag ongeveer 100 meter van het hoofdbureau. Het zou om een café gaan, dat ons uiteraard bekend was…...immers door de jaren leer je bijna alles kennen in de stad. In de verte zagen we in de avondschemering de voorgevel van het pand al. Geen licht te bekennen…..en ook geen muziek te horen. De kroeg was dicht.
We hadden de politie-auto pal voor de voordeur gezet, want er was toch geen hond te bekennen.
Wij hadden doorgegeven aan het meldcentrum, dat er geen muziek te horen was……... en waren vrij om naar eigen believen de surveillance voort te zetten. Ik zei tegen mijn maat: “We staan hier eigenlijk ook wel goed op het trottoir“……….en zette het licht van de auto uit en we zaten de straat te bekijken.
Op de hoogte van de kerk Noordhoekring ( je weet wel:....die kerk van Marieke Kessels).....
……..kwam na enkele minuten een fietser aangereden. De jongeman zag ons staan en sprong paniekerig van zijn fiets……..en liep snel naar de straat aan zijn rechterkant…..
de Elzenstraat.
Ik keek naar mijn maat…….en hij naar mij…...en we keken elkaar aan alsof we wilden zeggen: “Die is bang voor een bekeuring…..!” en lachten een beetje. En vergaten de fietser compleet. We zaten rustig verder te kletsen en na een minuut of tien zag ik een voetganger in de richting van de politieauto lopen. Wij schonken geen aandacht aan de man, die strak langs de gevels van de huizen liep.
Net toen ik dacht dat hij voorbij gelopen was…..hoorde ik een vinger op het raam van de politieauto tikken.
Verbaasd door de ongewone manier van aankloppen op een politieauto draaide ik het raampje van het portier naar beneden…….en keek de man verbaasd aan.
Met een schuldig gezicht zei de man: “Ik beken…….ik heb zonder licht gereden.”
Ik keek mijn collega ongeloofwaardig aan……..draaide me weer terug naar de jonge vent …...en met een lach om mijn mond zei ik de knul: “Volgende keer eerder van je fiets afstappen…...loop nu maar verder met je fiets aan de hand.”
De man liep terug naar zijn fiets, die hij in de zijstraat geparkeerd had…..en wij lagen in een deuk van het lachen.
Jarenlang heb ik binnenpretjes door dit voorvalletje gehad.
De jongeman was zó serieus…..zo oprecht….. zo bescheiden…. met zijn: “Ik beken….”....dat ik nu op oudere leeftijd bedenk, dat de moderne jeugd met een identiteitscrisis door hun sexuele geaardheid ook veel spontaner zouden moeten kunnen zeggen: “Ik beken……”
Ze zouden de deuren van de kast open moeten gooien …...en roepen: “Ik beken…..”
Neej….Ze zouden moeten gillen: “IK BEKEN………………………….IK BEKEN….”
Want als dat het enige is, dat je moet bekennen….dan is er toch niets aan de hand, jongens.!
(en meisjes.!)
Het is onvoorstelbaar hoeveel jonge mannen zich van het leven beroofd hebben, doordat ze door hun homofiele geaardheid door de maatschappij niet geaccepteerd werden.
Het is onvoorstelbare hoeveel jonge vrouwen zich van het leven beroofd hebben, omdat ze door de maatschappij niet geaccepteerd werden door hun liefde voor andere vrouwen.
Het is goed, dat er instanties in het leven geroepen zijn om hulp te geven aan jongeren met problemen.
Zoals: LBGTQ
Gelukkig wordt er in de media veel aandacht aan deze kwestie geschonken:
Jongeren moeten weten, dat ze niet de enige zijn, die op deze aardbol rondlopen met andere gedachten omtrent sex en liefde.
Er zouden veel meer kastdeuren open gezet worden en de jeugd de kans geven om met hun geaardheid naar de buitenwereld te komen.
En laten we niet te lang wachten met het opvangen van signalen, ……………………..
……...voordat het te laat is…….
Door mijn onhandige manier van schrijven en door mijn soms botte omschrijvingen krijg ik veel kritiek over me heen…….Daar geef ik niks om……Ik zeg het toch iedere keer verkeerd.
Als ik door deze soort artikelen te publiceren ook maar 1 persoon op de hele wereld kan helpen…...dan is mijn missie al geslaagd.
.jpg)
(Foto: gratis foto Wikimedia Commons)
To be continued…
Oh….ja…..Persoonlijk heb ik geen behoefte of redenen om uit de kast te komen…...ook al zouden velen dat misschien denken. Ik ben zo hetrosexueel, …...als het maar zijn kan.
En als ik dan toch een keer uit de kast zou komen met: “Ik beken.........!............. .................dan zou het met luide stem zijn :... “Ik beken……….Ik ben een “Vrouwengek”....!”
“Jaaaa………”IK BEKEN”
To be continued…….
Oh….ja…..Persoonlijk heb ik geen behoefte of redenen om uit de kast te komen…...ook al zouden velen dat misschien denken. Ik ben zo hetrosexueel, …...als het maar zijn kan.
En als ik dan toch een keer uit de kast zou komen met: “Ik beken.........!............. .................dan zou het met luide stem zijn :... “Ik beken……….Ik ben een “Vrouwengek”....!”
“Jaaaa………”IK BEKEN”
To be continued…….
.jpg)
.jpg)
Reacties
Een reactie posten