________De Galeon_________
Deze oktober hebben gasten van Castillomartin, vrienden uit Kassel, een bezichtiging van Malaga gemaakt.
Tijdens
deze sightseeing-tour hebben we de Santa Maria van Columbus bezocht. De
replica van het schip, waar Columbus Amerika mee ontdekt heeft, was
toevallig voor een week aangemeerd aan de kade van de vernieuwde haven
van Malaga. Tezamen met de Noa Victoria en de Galeón Andalucia had dit
unieke schip een bliksembezoek voor een promotietour voor de bevolking
van Malaga.
De Santa Maria:
(Foto: Martin Cuijpers)
El Galeon:
(Foto: Martin Cuijpers)
En de Nao Victoria:
(Foto : Martin Cuijpers)
Eén
van de duitse vrienden was bezig met het plannen voor een promotietour
met zijn bedrijf voor de ontwikkeling van een nieuw horloge. Door middel
van crowdfunding wilde het bedrijf een bepaald bedrag ophalen voor de
ontwikkeling en de reclamecampagne van het futuristische horloge.
Op een handy werd een foto getoond van het nieuwe merk met de naam “Relax-Watch”.
De
wijzerplaat van het platte horloge was zwart/grijzig, maar in plaats
van de welbekende wijzers vertoonde dit horloge een wazig streepje, dat
bewoog langs de rand, waar normalerwijze de 12 cijfers staan.
De
cijfers ontbraken en dat maakte dit horloge zo uniek. Dit nieuwe concept
zou best een groot succes kunnen worden. Net als het boek “**********”.
In het wazige streepje zag ik het schip van Columbus langs de rand van de platte aarde bewegen.
( Foto: PICRYL Public Domain)
In
vroegere tijden dacht men, dat de aarde plat was en dat schepen over de
rand kieperden om nooit meer terug te keren. Het scheepjes-streepje op
de Relax Watch bleef echter veiling langs de rand dobberen gaf wazig de
uren aan. Het idee van de Relax Watch is, dat de drager van het uurwerk
een ontspannen kijk op de tijd kan ontwikkelen. In onze jachtige moderne
wereld heeft het horloge zijn leiderspositie verloren en dient meer als
sieraad. Iedereen heeft de tijd op zijn mobiel. De vertraagde beweging
van de mens die zijn pols draait om te kijken hoe laat het is, is uit
het straatbeeld verdwenen…….
(Foto: pixnio.com)
Om
ruim baan te maken voor de platte handy. Hoe meer ik naar het wazige
streepje keek, des te meer zag ik er het dolende schip van Columbus in,
dat over de oneindige oceaan dobberde. Ongewild begon mijn fantasie te
werken en zei enthousiast: “Ik heb een script voor jullie reclamevideo
voor Relax-Watch.!”
Oei…...dat was eruit.
Maar als je A zegt, dan moet je ook B zeggen.
Dus hier hier volgt de "**********”-bewerking van de reclamevideo.
Mijn fantasie maakte, zoals gewoonlijk, weer overuren.
RELAX WATCH
Op
een miezerige en nacht / avond doemt een mysterieuze figuur op uit de
dichte nevel op een brug ( de Karelsbrug , oftewel de Karluv Most in het
tsjechisch ) in Praag.
(Foto: flickr.com)
De video begint met de introductie muziek met violen als in de “ The Chamber “ van Lenny Kravitz.
-link- The Chamber - Lenny Kravitz
https://youtu.be/jAHlQ77lm10De
Karelsbrug overbrugt de Moldau, die dwars door de Middeleeuwse stad
stroomt, en de prachtige stad als een scherp mes doorsnijdt in een lager
gedeelte en een hoger gelegen deel.
Net als in Budapest.
Boedapest wordt eveneens doorsneden, met als resultaat het hogere deel
Boeda met het kasteel en een lager deel: Pest.
(Foto: pixabay.com)
Zelfs
de naam Boedapest is hierdoor oorspronkelijk in het midden
doorgesneden. Gelukkig is de naam Praag te kort om te verdelen, dus
Praag blijft gewoon Praag. Op het hogere deel van Praag zijn de
regeringsgebouwen gehuisvest en in de nabijheid ligt een authentiek
middeleeuws straatje.
(Foto: columbusmagazine.nl)
Maar eerst terug naar het verhaal………
In
de dichte mist is een tikkend geluid hoorbaar. Het getik wordt steeds
luider en ineens doemt deze schim op. De mysterieuze persoon is geen
gewone persoon. Men wordt de contouren gewaar van een grote hoed.
Het tikkend geluid wordt veroorzaakt door een houten poot…..!
Het is een piraat !
(Foto: pixabay.com)
De
imposante verschijning loopt half voorover gebogen, alsof hij de gehele
mist van de hele wereld op zijn schouders torst. Zoals Atlas de gehele
wereld op zijn schouders draagt, tikt de piraat door de donkere avond.
Zijn gezicht is verscholen door de gebogen houding en zijn grote hoed.
Onderaan zijn mantel bungelt de typische piratenhaak.
De
piraten gebruikten hun haak om een schip te enteren en daarom wordt de
haak ook wel een enterhaak genoemd. Aangekomen in het middeleeuwse
straatje opent hij de deur van een restaurantje en gaat naar binnen.
(Foto: Flickr)
Hij
loopt over de trap naar de bovenverdieping van het authentieke huisje
en maakt een komisch geluid door het tikken van zijn houten poot op de
krakende houten trap.
Vanaf trapgat ziet hij zijn vertrouwde toog
en schud de druppels van zijn zwarte hoed en met een sierlijke zwaai
gooit hij deze op de kapstok.
(Foto: Piqsels)
Nu pas wordt zijn ooglap zichtbaar………..
(Foto: pixabay.com)
“Heeej ………….Columbus !”, roept een vrouwenstem uit het kleine restaurantgedeelte.
De piraat kijkt verwonderd op en ziet aan de langste tafel een vijftal betoverende dames zitten.
Gelijk
daarna werd de vrouwenstem vergezeld door het :”Heeej……..Columbus “ van
een andere “schone” uit het vrouwelijk gezelschap. “Columbus kom bij
ons zitten” en ze gebaarde, dat de piraat tussen hen in moest komen
zitten. Dus de piraat heette schijnbaar Columbus, of werd in ieder geval
zo genoemd.
De rijzige gestalte toverde een verleidelijke glimlach om zijn mond.
Met
zijn goede hand (dus niet de hand met de haak) maakte hij het gebaar
naar de schoonheden, dat hij eerst een pul bier ging bestellen aan de
bar. Hij had dorst.
(Foto: Wikimedia. Commons)
Hij
nam een grote slok. Met de pul in de hand liep hij naar de wachtende
spetters. Nadat hij met zijn gebruikelijke handkus elke dame ontspannen
(relaxed !) begroet had, ging hij zitten en keek de fotomodellen één
voor één in de ogen.
Zijn avond kon niet meer kapot.
Een scala van flonkerende ogen zat aan tafel.....
Twee paar lichtgrijze ogen, die uiterst zeldzaam zijn…..
(Photo Pixabay from Pexels)
een paar groene ogen....die zeker net zo zeldzaam zijn..
een paar lichtblauwe ogen …………
(Photo Molly Champion from Pexels)
en tenslotte een paar schitterende donkerbruine ogen……..
(Photo Jennifer Enujiugha from Pexels)
Hij nam wederom een grote slok van het goudgele gerstenvocht en liet zoveel schoonheid op zich inwerken.
Hij
kreeg daar echter niet veel tijd voor. Eén van de donkerogige meiden
verbrak zijn betovering en zei met een smekende stem : “Ga je ons
vanavond weer een verhaal vertellen, Columbus ?”
De andere
jongedames zaten instemmend “Ja” te knikken. Je zag Columbus diep
nadenken en hij nam een dubbele stok van het alcoholisch drankje.
“Ok…..,” zei hij. Zoals een gewichtheffer diep inademt voor zijn
krachtsinspanning, zoog Columbus een enorme teug bier naar binnen.
“Lieveling”, riep hij naar de serveerster en toonde zijn lege bierpul.
(Foto: pixabay.com)
In een mum van tijd had de vrijbuiter de volgende bierpul in zijn hand en begon.
De jongedames kwamen allen dichterbij zitten.
“Op
mijn ontdekkingsreis naar Indië heb ik, zonder het zelf ooit geweten te
hebben, per ongeluk Amerika ontdekt.! In mijn tijd dachten de mensen,
dat de wereld plat was.
Tegelijker toonde hij de leergierige meiden zijn platte Relax Watch.
In de middeleeuwen dachten de mensen, dat de schepen over de rand kieperden.
En het navigeren geschiedde met behulp van allerlei ingewikkelde instrumenten.
(Foto: Carolien Coenen)
Doch enkele wetenschappers (o.a. Leonardo da Vinci) dachten dat de wereld rond moest zijn.
De eerste inboorlingen noemde ik abusievelijk indianen, naar het woord Indië.
(Foto: Picryl Public Domain)
Zijn vrouwelijk publiek hing aan zijn lip en zat gespannen te luisteren.
Pauze…… er moet kort gedronken worden.!
(Foto: pixabay.com)
Columbus veegt zijn snorretje af en gaat verder.
“Kijk,
hier op de wijzerplaat van mijn horloge zie je mijn schip, als een
wazig streepje over de wijdse Atlantische Oceaan dobberen.
(Foto: Max Pixels)
Je moet bedenken, dat in die tijd alleen gezeild kon worden als er een wind stond.”
(Foto: Rawpixels)
Columbus dronk snel…… maar een van de meiden onderbrak hem met: “Saai……..Columbus…...Saai.!
Vertel
ons liever een ander verhaal…….Vertel ons nog een keer het verhaal, hoe
je aan je houten poot, je ooglap en haak gekomen bent.!”
“Ja…..Ja….Ja… “ riepen de anderen in koor.
“Ok….., daar komt ie dan…..!”en Columbus schoof dichter bij zijn vriendinnen.
“Op mijn ontdekkingsreis naar Amerika belandde mijn schip de Santa Maria in een hevige storm.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het schip beukte op de gigantische golven en in de hoogte zag ik het kraaiennest de enorme golven aantikken.
Met
een grote zwaai raakte het kraaiennest de golven links (bakboord) om
vervolgens met een zwiep de kolkende golven rechts (stuurboord) aan te
tikken.
Het zoute zeewater pijnigde met krachtige vlagen mijn gezicht. Nog nooit had ik zo'n storm meegemaakt.
(Foto: Flickr)
Met
alle macht hingen enkele mannen en ik aan de stuurpaal (Pinzote in het
spaans. En in het engels: whip staff) van de Santa Maria.
(Foto: Martin Cuijpers)
Voordat de meer bekende stuurwielen hun intrede maakten......
(Foto: Martin Cuijpers)
.......werden de roeren bediend door middel van een paal, die als een soort hefboom in het midden van het dek.functioneerden.
De
“Pinzote”, zoals deze paal heet, werd gewoonlijk door slechts één
persoon bediend, maar op die donkere nacht hadden we meer manschappen
nodig om het helse karwei te klaren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na
een hevige strijd tegen de natuurelementen dachten we, dat we het
gehaald hadden, toen een krachtige laatste windstoot de hoogste mast
deed kraken en de mast brak.
Met een oorverdovend lawaai viel de mast op het dek en kwam precies op mijn onderbeen terecht………
Shit….! Na een spoedoperatie werd bleef alleen het wachten op een voorspoedig herstel.
Maar toen kwam het nachtmerriescenario voor iedere zeeman om de hoek kijken.
Door
de slechte hygiëne op de vroegere schepen, was na scheurbuik, een
ontsteking van een wond de veroorzaker van vele sterfgevallen. Zolang de
zeevaarder geen ontsteking kreeg, was er niets aan de hand.
Maar
als hij koorts kreeg, was hij genaaid. De wond begon te zweren en in de
meeste gevallen was de normaliter ruwe zeeman gedoemd een pijnlijke
dood tegemoet te gaan.
Als de wond bijvoorbeeld in de buik zat, kon de scheepsarts niets meer voor de ongelukkige doen.
In
mijn geval, vervolgde Columbus, zat de ontsteking in mijn onderbeen.
Toen de scheepsarts de eerste tekenen van een ontsteking bemerkte, nam
hij een kloek besluit.
De enige manier van overlevingskans zou een acute amputatie van mijn gehavende onderbeen zijn.
Na een halve fles rum in mijn keel gegoten te hebben, keek de bemanning toe, hoe de scheepsarts mijn been begon af te zagen.
(Foto: pixnio.com)
Dus zo heb ik mijn houten poot gekregen…..
Stilte…..
“Wauw…….!”, zuchtten de meisjes…….”Wat een verhaal…..
maar hoe ben je aan die ijzeren haak gekomen, Columbus ?”, opperde de bijdehandste van het groepje.
“Oh……...dat is een ander verhaal, vervolgde Columbus, nadat hij een volle pul aan had laten rukken.
(Foto: pixabay.com)
Na een verse teug van het spraakwater zag je, dat via zijn adamsappel het kostbare vocht door zijn keel vervoerd worden.
“Mijn ijzeren haak is een ander verhaal”, vervolgde Columbus en ging nog wat dichter bij de onderwerpen van zijn hobby zitten.!
Gebiologeerd keek hij in de glimmende ogen van de appetijtelijke schatjes aan tafel. “Als hij eens……” ging het in zijn hoofd………
“Oh ja…….terug naar het verhaal !, zei hij, wakker geschud uit zijn dagdromen.
“Mijn
haak………..Na deze hevige storm, dacht ik zoiets nooit meer opnieuw zou
meemaken. Maar wat denk je…….een klein maandje later zat de Santa Maria
wederom in een hevige storm: een Cycloon.
Dat moet een paar
honderd zeemijlen voor de kust van Cuba geweest zijn. De huizenhoge
golven deden het schip in al zijn voegen kraken. Met onmeetbare kracht
kletste het zoute water op het dek.. We zagen geen hand voor ogen en de
bemanning hield zich in doodsangst krampachtig vast aan de reling.
In eens een bliksemschicht en een hevige knal. Een immense vuurbal spleet de voorste mast in twee stukken.
En of je het gelooft of niet, maar het grootste deel flikkerde op het dek. Precies op mijn hand.
Hoeveel pech kan een mens hebben? Sommigen hebben alle geluk van de wereld en anderen niks dan pech.
In ieder geval: ik ging hierdoor met een haak door het leven.
“Zooo……!”, zei de blauwogige schoonheid; “Wat een verhaal….!”
Columbus keek een beetje bedrukt, maar dat was snel opgelost door de volgende slok van het goudgele brouwsel.
Fief ging hij rechtop zitten en keer de lieftallige dames aan alsof hij wilde vragen: “Zijn er nog meer vragen?”
Natuurlijk waren er nog meer vragen, lullo !
“En hoe kom je aan die ooglap?” kwam de jongste van het stel, trager dan verwacht, aan: “Je zat zeker in een hevige storm……..?”
“Neeee….!..... helemaal niet !” reageerde Columbus.
Het
was een prachtige dag. De zon stond hoog aan de hemel. Ik stond aan het
stuurwiel van mijn nieuwe schip en bedacht me hoe mooi het leven van
een piraat was.
Zover als ik kon kijken, zag ik de mooie blauwe, groene kleuren van de strakke zeespiegel en hoorde boven me de zeemeeuwen.
(Als een zeeman meeuwen gesignaleerd had, wist hij, dat dichtbij land moest zijn.)
Ik realiseerde me, dat dit de momenten zijn, waarvan iedere zeevaarder het meest geniet,
Ik liet de zonnestralen op mijn gelaat schijnen en keek naar de meeuwen hoog in de blauwe lucht.
(Foto: Martin Cuijpers)
Plotseling scheet één van de meeuwen precies in mijn oog.
De natte uitwerpselen brandden in mijn oog.
(in meeuwen-stront zit ammoniak)
In een reflex wreef ik door mijn oog.
Maar ik was vergeten, dat ik een ijzeren haak had !!!!!!!!!
Columbus maakte een draaiende beweging met de haak op zijn ooglap en de dames bulderden van het lachen…………..
Snel een slok….en Columbus liet het plezier van zijn schatjes op zich inwerken.
Hij genoot van het zien van blije gezichten.
Hij
veegde zijn snorretje weer af en vervolgde: “Maar niet getreurd……..Aan
één kant heb ik mijn haak, maar aan de andere pols heb ik, als
compensatie mijn Relax Watch,
“Dat klopt…….” voegden de meiden in
koor toe: “En wij ook……!” en toonden hun polsen in het midden van de
tafel, als de spaken van een stuurwiel.
Op de achterkant van de volgende horloge staat een afbeelding van een merlijn van Ernest Hemingway.
Op de achtergrond van de video is de muziek van Smokey Robinson te horen. Het nummer Cruisin……
Link - Smokey Robinson - Cruisin - https://youtu.be/WlzY6cWpoMQ
(Photo Ali Pazani from Pexels)
( voor het eerst gepubliceerd op oktober 11, 2018 )
Wordt vervolgd….
Ik
heb het altijd over voorspellingen en toevalligheden.... welnu in het
begin van dit artikel schrijf ik over de schepen de "Santa Maria".... de
"Galeon Andalucia".... en de "Victoria".
Laat ik me nu toch vandaag.....meer dan 3 jaar later.....aangemonsterd hebben op de El Galeon.
(Foto: Martin Cuijpers)
Voor 3 maanden of langer.....
Nu zorgen dat ik niet te veel zeeziek wordt. Ik ben vroeger zeeziek geweest.... en kan je verzekeren dat dit geen pretje is.
Dag 1....(vrijdag 28 januari 2022)
Na
een korte kennismaking met de bemanning werd mijn slaapplaats
aangewezen... dit heet nu nog de "slaapplaats" maar je begrijpt dat dit
woord vanaf dit moment niet meer bestaat in mijn vocubulair. Vanaf
vandaag spreek ik alleen nog over mijn "kooi".... In het Spaans...
"camatre" of meer gebruikt door de ruwe zeebonken:"catre"....
(Foto: Martin Cuijpers)
Op het moment bestaat de bemanning uit 21 personen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Oftewel "camarote".....
De kooi van de kapitein of officieren heet "camarote"
(Zie foto kapiteins kamer.)
Wordt vervolgd.....
Dag 2.... (zaterdag 29 januari 2022)
Nou...ik
kan je wel smoezen dat ik op mijn eerste nacht aan El Galeon geslapen
heb als een roosje. Het kreunen van het schip op de deining lijkt een
beetje op het geluid van iemand die ligt te snurken. En omdat je zo
gewend aan het "snurken" van het schip heb je er geen erg in als iemand
anders ligt te snurken.
Wordt vervolgd....
In 1565 kreeg
de precieuze zeevaarder Pedro Memendez van Aviles van de Spaanse koning
de opdracht om met een vloot naar La Florida te zeilen. Om de Fransen
buiten te schoppen die bezig waren om zich op een geweldigdadige manier
op het land te settelen .... dat in die tijd Spaanse kroon
toebehoorde..... Kapitein Menendez was benoemd als gouverneur en
pionier. Hij vertrok in 1565 met meer dan 1000 manschappen. Tot de vloot
behoorde ook de San Pelayo waarvan El Galeon Andalucia een replica is.
Na een hevige donderstorm wist Pedro Memendez, die zelf op de San Pelayo
zeilde, na een nieuwe heftige storm La Florida te bereiken. Het was op
de feestdag Augustine dat ze land in zicht kregen en noemden daardoor
het geclaimde land St. Augustine. De ambitieuze kapitein stichte hiermee
de eerste Europese stad in de tegenwoordige Verenigde Staten. En de
rivier die langs de nieuwe nederzetting stroomde werd vernoemd naar het
schip San Pelayo.
Wordt vervolgd.....
In eerste instantie is het schip El Galeon bedoeld om toekomstige zeelieden te leren navigeren.
Maar
als de Galeon in een haven ligt kunnen bezoekers het schip en het
museum bezichtigen met als hoogtepunt het onderdek met de kanonnen.
(Zie tekening met de namen van de zeilen, touwen en dekken.....)
Wordt vervolgd.....
Dag 3..... (zondag 30 januari)
Om 07.30 wordt iedereen aan dek verwacht om het schip klaar te maken om het ruime sop te kiezen. Met de koers naar Cadiz.
(Foto ophijsen van zodiac)
Het
is een gekrioel van bemanningsleden aan boord.... Toch wordt me nog de
gelegenheid geboden om in het kraaiennest te klimmen...
( Foto: Martin Cuijpers)
De
hoogte bedraagt 37 meter..... ik kan je verzekeren vanuit deze hoogte
Málaga er een heel stuk anders uitziet. Mijn vader had vroeger al
hoogtevrees als hij gewoon op een keukenstoel stond.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 4.....(maandag 31 januari 2022)
Na
de les knoop leggen.... werd mij het eerste gezegde verteld wat de
oude zeebonken uit vroegere tijden gebruikten.... "Vete al Carajo".
Wat zoiets betekent als "Loop naar de pomp....!"
En
er is zelfs nog tijd voor een spoedcursus knopen leggen. Onder het
toeziend oog van een deskundige wordt me geleerd om de knopen met de
naam "Ballestrinque" en "As de Guia" te leggen.
(Zie artikel knopen leggen)
_______knopen leggen _______
Begin met een lus in het touw. (het Spaanse woord voor touw is "cabo"..... )
Mijn eerste knopen zaten in de frut net als deze knoop in dit kunstwerk in Huelva.....
(Foto: Martin Cuijpers)
1
van de taken tijdens de guardia noctura (nachtwacht) is het opvullen
van de watertank van het zoete water. De eerste keer dat ik dat deed
ging alles goed.Maar de 2de keer ging ik in de fout. Toen ik Esther
intrueerde hoe ze de tank met de waterslang moest vullen had ik gedachte
dat ongeveer 5 minuten nodig was voor 100 liter water. De transparante
slang op de tank gaf aan dat er een voorrad van 600 liter was. En we
moesten tot 1050 liter gaan. Dus ruwweg geschat hadden we 4,5 keer 5
minuten te wachten. Helemaal niet.......!!! Na een checkup na 10 minuten
merkte ik dat het peil al ver boven de 1050 liter stond. In paniek
snelde ik naar de kade om de waterkraan te sluiten. Zover kwam ik echter
niet. Met een hels geluid ging het alarm af. In een oogwenk was de
gehele bemanning gewekt en met een slaperig gezicht stond iedereen op
het hoofddek. Mert gekromde tenen in mijn schoenen stond ik te wachten
wat de concequenties van deze enorme fout zouden zijn. Ik zou niet graag
al in dit vroeg stadium van de boot gestuurd willen worden. Doch de
anders zo strenge Louis kon er alleen maar mee lachen. Louis is
verantwoordelijk voor de watervoorraad en bij het zien van mijn
paniekerige gezicht had hij de grootste lol. Hij legde achteraf uit dat
het alarm nodig was om te voorkomen dat de tank overloopt en in de
onderliggende elektrische kabels kortsluitig zou veroorzaken.
Dag 5......(dinsdag 1 februari 2022)
_____CADIZ_____
Rond 09. 00 in de morgen liep El Galeon de haven van Cadiz binnen.
Na
een rustige zee en een rustige nacht was het een hele belevenis om in
de verte de beroemde koepel van de cathedraal te bespeuren....
(Foto: Martin Cuijpers)
Op de middag besloot ik om het centrum van Cadiz te gaan bezichtigen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het interieur van de cathedraal viel me een beetje tegen....maar ernaast gelegen kerk was zeker net zo indrukwekkend.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het
enorme houtsnijwerk met polychromie achter het altaar is werkelijk
indrukwekkend. De koster van de kerk stond op het punt om de deuren te
sluiten toen ik hem vroeg naar de naam van deze kerk. Hij was zo
vriendelijk om een uitzondering te maken op het sluitingsuur en gunde me
alle tijd om de kunstwerken in het interieur te bewonderen. Terwijl hij
ijvering verder ging met zijn poetswerk. De kerk heet Santiago Apostal.
En
was blij verrast bij terugkomst in de haven de "Nao Victoria" naast El
Galeon te zien liggen. De bemanning vertelde me dat we de volgende week
gezamenlijk naar Huelva gaan. Om ons uiteindelijk bij de "Santa Maria"
van Columbus te voegen.
Dag 6......(woensdag 2 februari)
Vandaag heb ik in het museum aan boord gewerkt. In Cadiz heeft de
bevolking de mogelijkheid om de imposante El Galeon gratis te
bezichten. Normalerwijze kost een een entreekaartje 7 euro voor
Volwassenen, 4 euro voor kinderen vanaf 5 jaar..... en 18 euro voor een
gezin met 2 kinderen. In de morgen liep het dek vol met nieuwsgierige
schoolkinderen..... gevolgd door een stroom van zeker net zo
nieuwsgierige volwassenen.
Alweer wat bijgeleerd.... de snelheid van een schip is bijvoorbeeld 7 knopen....
Welnu.... deze knopen worden berekend naar het gelang van het aantal van de knopen in een touw.
Hoe berekende men vroeger de snelheid van een schip....?
Men liet een een touw vanuit het achterdek te water.... met daaraan een driehoekig plankje.
(Foto: Martin Cuijpers)
Door
de stroming kwamen het plankje en het touw onder spanning te staan. Als
het touw strak stond.... kon men het aantal knopen tellen.
De
afstand tussen 2 knopen. komt overeen met 0,514 meter gevaarde snelheid.
Omdat de zeelieden vroeger uiteraard nog geen horloges hadden.......
werd een zandloper gebruikt.
(Foto: Pixabay)
Het avondeten wordt dagelijks geserveerd om om 20.00 uur.... nou ja.... geserveerd...??
Je
begrijpt dat je met een bemanning van meer dan 20 personen er niets
geserveerd wordt. Iedereen neemt zijn bord van tafel.... en wast
achteraf zijn eigen bord en bestek zelf af. Er moet opgemerkt worden dat
ik in bijna een week heerlijk gegeten heb. De ene avond smaakte het
eten nog beter dan de andere avond. Het is uiteraard geen
vijfsterrenhotel maar ik heb in jaren niet meer zo lekker gegeten. En
dan spreek ik over meer dan 10 jaar. Vanavond zie ik in de kombuis in
een pan de gamba's en merluza pruttelen.
Zie foto Katy....
Dag 7..... (donderdag 3 februari)
Na
de eerste nachtdienst van 02.30-08.00 uur.... daarna 2 uurtjes
slapen.... gevolgd door 8 uur in het schipsmuseum beginnen morgen mijn 2
vrije dagen. S'avonds heb ik in een bliksem bezoekje in het centrum van
Cadiz een trui gekocht, want behalve mijn een tandenborstel .... 2 paar
schoenen... 2 broeken.... en een jas.... had ik geen reisbagage
meegenomen. Na de voordeur goed afgesloten te hebben.... ben ik
vertrokken met bestemming "de horizon".
Tussendoor nog wat foto's gemaakt in de kerk naast de cathedral....
(Foto: Martin Cuijpers)
De
ene beeldengroep is nog indrukwekkender .....dan de andere. In mijn
jaren in Spanje heb ik gemerkt dat de Spanjaarder van veel kleur houden.
Ook bij de prodcessies in de Santa Semana worder gortig met kleuren
gewerkt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op de mercado central (oftewel de markt in het centrum) stond een man zeeegels schoon te maken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vroeger
ben ik eens aan de Cote D´azur op een zeeeegel gaan staan. Dat was een
pijnlijke geschiedenis. En vooral toen bleek dat na bijna een half jaar
later een zwarte punt van een naald onder mijn teennagel verscheen. De
naald was heel de weg naar boven gezweerd om uiteindelijk door de nagel
van mijn grote teen te dringen.
Op iedere plaats aan de kust zijn vismarkten waar iedere dag (behalve op maandag vers gevangen vis aangeboden wordt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Keus te over.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Er wordt zelfs vis verkocht waarvan ik nogeens weet wat het is.....laat staan hoe het smaakt,
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 8.....(vrijdag 4 februari)
Mijn eerste vrije dag.... Toch niet.....
Bleek een foutje in mijn plannning te zijn.
De eerste week heb je maar 1 vrije dag na 2 dagen "shift".
In
de scheepskeuken werd me getoond hoe het plastic van six-packs stuk
geknipt wordt.....om te verhinderen dat schildpaaden en vissen verstrikt
geraken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 9.....(zaterdag 5 februari)
De week in Cadiz staat in het teken van "Open Dagen". El Galeon kan door het publiek bezocht worden.....
In een lange rijen staan de burgers van Cadiz in de zon te wachten om de eerste stap op het "piratenschip" te kunnen zetten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ze hebben het er zelfs voor over om geduldig in de brandende zon te wachten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Onder
de honderden kinderen zijn de reacties op het zien van het skelet in de
kast divers......sommige hebben angst....andere vinden het
hilarisch....en weer andere willen het liefst de magere Hein een handje
geven.
Het spreekwoord "Een lijk in de kast vinden" heeft verschillende betekenissen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Onder andere: "een schandaal dat men liever in de doofpot houdt.....of in politieke zin: "een niet verwachte tegenvaller.
Dag 10.....(zondag 6 februari)
In de" eerste wacht" heeft de vrijwilligerster
Maria
me nog een keer de knoop "as de guia" geleerd. In het Engels "bowline".
En om het niet te vergeten..... hebben we maar voor het gemak er een
video van gemaakt....
Link.... zie video met Maria
Tevens gaat Maria een artikel over de Spaanse geschiedenis invoegen...
In het Engels en het Spaans.....
Dag 11.....(maandag 7)
Op
weg naar Huelva kregen we de Nao Victoria in het vizier hetgeen
resulteerde in een speciale foto met de kanonsloop gericht op het
schip........voltreffer !!!!!!!
(Foto: Martin Cuijpers)
De
bemanning van de Nao Victoria vertelde later vol trots dat ze hun
kleine handkanon op ons gericht hadden met het gebruik van kruid als
losse flodder. Ik vertelde hen op mijn beurt dat wij ons groot kanon op
hun Victoria gericht hadden en als dat dit een echte oorlogssituatie
geweest zou zijn .......dat van hun "sloepje" geen spaander over zou
zijn gebleven.
Met een klein handkanon hadden ze geen schijn van kans gehad.......
(Foto: Martin Cuijpers)
S'avonds aangekomen in Huelva.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Mobiel
uit het kraaiennest laten. vallen......Met het maken van een foto van
de vlag van Borgona (Bourgogne) (Cross of Burgundy) met het kruis met
zaagvistand vorm. Wit met rood. Deze vlag is eeuwenlang het symbool van
de Spaanse monarchie geweest.
Vanuit de hoogste mast wilde ik deze foto maken......
(Foto: Martin Cuijpers)
........maar
in plaats mijn mobiel in mijn broekzak terug te steken..... gleed hij
tussen mijn broek en het klimtuig. Met het resultaat dat hij vanaf 37
meter hoogte op het hoofddek kukelde. Dat was balen.
Zelfs de meeuwen stonden me uit te lachen:
(Foto: Martin Cuijpers)
Weer
terug op het dek bleek dat de mobiel de val wonder boven wonder
verleefd had. Het enige rare was dat er ineens foto's van personen op
stonden die ik helemaal niet gemaakt had.........!
(Foto's bemanningsleden)
Berg met zout
(Foto: Martin Cuijpers)
op vele plaatsen langs de Middellandse Zee wordt op een natuurlijke manier zout gewonnen.
Men
heeft bekkens aangelegd die ze vol laten vollopen met het zoute
zeewater.....om vervolgens de brandende zon zijn werk te laten doen. Het
is simpelweg zaak te wachten tot het water verdampt is en men kan het
zout opscheppen.
Dag 12.....(dinsdag 8)
onderhoudswerk op het schip.
Zonder dat ik het gemerkt had..... was de replica van de Santa Maria aangemeerd naast de Nao Victoria.
(zie foto)
Dag 13..... (woensdag 9)
Vrije dag.
Opnieuw open dagen op de 3 schepen El Galeon, Santa Maria en Nao Victoria.
Scheerschuim
gekocht.....pincet en schaartje omdat ik door mijn gehaaste vertrek uit
Málaga geen toilet artikelen had kunnen kopen.
Zoder dat er iets speciaals te vieren viel.....stonden er ineens Bossche Bollen op tafel....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 14..... (donderdag 10)
David Trujillo
Titel van het boek "La Vuelta al Mundo en velero low cost"
David probeert in zijn boek uit te leggen dat wij in ons huidige bestaan luxe nastreven.
Zoals een eigen huis....mooie kleren.... een auto..... dure sieraden... enz.
Maar dat we voor datzelfde geld rond de wereld kunnen zeilen. Of zelfs voor veel minder geld.
Dag 15.....(vrijdag 11)
Nachtdienst van 02.30 tot 08.00 uur.
Poetsen,
ontbijt klaarzetten, machines controleren, de vlag hijsen, de zodiac
controleren, de trossen controleren en nog veel meer dingen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Watertank
met leidingwater gevuld..... Als we een lange afstand gaan zeilen......
moeten we bedenken dat we slechts 1200 liter vers water tot onze
beschikking hebben.
Er is een dichter aan boord van El Galeon. Zijn naam is Miguel Valero en zijn boek "Lux in tenebris" is te vinden op Amazon.
https://www.amazon.es/Lux-Tenebris-Poeta-Miguel-Valero/dp/B09QP23WMP/ref=asc_df_B09QP23WMP/?tag=googshopes-21&linkCode=df0&hvadid=564841154579&hvpos=&hvnetw=g&hvrand=3115042968667772546&hvpone=&hvptwo=&hvqmt=&hvdev=c&hvdvcmdl=&hvlocint=&hvlocphy=20273&hvtargid=pla-1634802018153&psc=1
Jammer genoeg heb ik de juiste strekking niet volledig kunnen begrijpen omdat het in het Spaans gescheven is.
"Agitando tus sentidos" is het tweede boek van Miguel dat in de maak is.
https://www.instagram.com/miguelvalero.pronoia/
Wat
blijkt nu: dit bemanningslid Miguel lijkt als 2 druppels water op
Scharlaken Rackham uit mijn vroegere boeken van Kuifje. (Tin Tin). Hij
heeft zelfs hetzelfde sik/baardje als Scharlaken.
(Foto: Martin Cuijpers)
De toevalligheid wil dat hij zichzelf als een piraat beschrijft in zijn 1ste boek "Lux in tenebris".
Jaren
geleden heb ik zelfs een enorm schilderij geschilderd met Scharlaken
Rackham die kapitein Haddock zijn kist met juwelen laat zien. Met de
woorden" Moet je die diamanten eens zien."
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 16......(zaterdag 12)
Op bezoek geweest bij Antoni Galarza op het schip de Nao Victoria.
(Zie foto´s )
Dag 17.....(zondag 13)
Verkleed als piraat heel de dag met de bezoekers van de open dagen gekletst.
(Foto: Wikimedia Commons)
Meer
dan 2700 nieuwsgierige personen zijn vandaag op de tikker
geregistreerd. Al bij al zijn de open dagen in Huelva een groot succes
geweest.
Dag 18..... (maandag 14 februari)
Valentijnsdag.... belangrijke dag voor me.
Om 12.00 uur uit Huelva vetrokken.
Bye Bye Huelva......
(Foto: Martin Cuijpers)
Voor de eerste keer foil surfing gezien......
(Foto: Martin Cuijpers)
De
vin bij foil surfing is een stuk langer dan de klassieke vin en heeft
aan de basis twee veugels die de plank uit het water opheffen.
Een reis van 19 uur met bestemming Sotogrande. Voor de 2de keer Gibraltar gepasseerd maar nu vanaf de andere richting.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 19.....dinsdag 15 februari)
G*dverdomme.....
Voor
de eerste keer worden de zeilen ingezet.
Wat een belevenis........ And I love
it.!!!!!!!! Ik denk dat je bij deze geweldige ervaring voor altijd
van zeilen houdt.....of nooit méér. Tussen deze 2 mogelijkheden bestaat
niets.
(Foto: Martin Cuijpers)
Er wordt in scheepvaart termen gesproken over het hijsen van de zeilen maar in feite vallen de zeilen vanaf de ra naar omlaag.
Voor mij is het duiken van de boegspriet van het schip in de donkere zee een onbeschrijfelijk gevoel.
Rond 13. 00 uur aangekomen in Sotogrande.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vanaf Sotogrande heb je een prachtig zicht op de rots van Gibraltar.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 20.....(woensdag 16 februari)
De
pers heeft El Galeon bezocht en er werd een groepsfoto gemaakt van de
bemanning.... met de 4de van rechts de kapitein Pablo Tekada.... en met
de 2de van rechts : Kapitein Iglo.
Hahaha.....
(Foto: Tripi Galeon 2021)
Op het hoofddek af en toe foto's gemaakt van hondjes die op de arm van hun baasje het schip bezoeken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Kleine honden mogen alleen op het schip als ze gedragen kunnen worden op een arm.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 21..... (donderdag 17 februari)
Rustige dag in het museum......er was geen hond te bekennen.....wel een naakt kat....hahahaha.!!!
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 22.....(vrijdag 18 februari)
(Foto: Martin Cuijpers)
Zomaar een ontbijt aan boord......
Vrije
dagen....... vandaag en morgen...... ik denk dat ik maar eens op de
fiets de omgeving ga verkennen. Wilde een polo wedstrijd gaan bekijken.
Maar een bemanningslid vertelde dat het veld compleet verlaten was. Ze
zei dat het waarschijnlijk het seizoen niet was voor deze paardensport.
Ben
maar een eind gaan fietsen langs de kust. Vorige week nog tot in het
topje van de mast geklauterd....nu weer uren fietsen.....het moet echt
niet gekker worden. Aan boord van de Galeon Andalucia beschikken we over
3 fietsen.
(Foto: Martin Cuijpers)
De
motoren van het schip worden bediend door Luis en Kevin. Op
onderstaande video zijn de motoren te zien en de electricteits
generatoren.
(Foto: Martin Cuijpers)
De groene zijn de motoren om te navigeren en de blauwe voor het generen van de electriciteit op het schip.
(Foto: Martin Cuijpers)
De motoren zijn van het merk Guascor en hebben ieder de kracht van 375,9 paardenkracht.
En 276,4 kw.
(Video: Martin Cuijpers)
De machineruimte is volgepakt met indrukwekkende apparatuur en machines.
Ieder uur wordt gecontroleerd of het schip geen water maakt..... en of de motoren niet lekken of niet oververhit worden.
Dag 23.....(zaterdag 19 februari)
De dagen vliegen voorbij....
Heel de dag bij de loopbrug gestaan om de bezoekers van het schip te woord te staan.
(Foto loopbrug)
(Foto: Martin Cuijpers)
Een zonsondergang in Sotogrande.....
Dag 24.....(zondag 20 februari)
Enkele uren extra geslapen omdat ik vannacht de 2de wacht heb.
Dag 25..... (maandag 21 februari)
"Zafarancho"........ wat zoiets bekent als "het sein voor alles gereed maken om uit te uitvaren"
Na
de 2de wacht wat uren geslapen en de rest van de dag het hoofddek
geboend met olijfolie. Dan merk je echt goed hoe immens het schip is. De
olijfolie trekt in het hout van schip en continue wordt met rollers de
buitenkant ook behandeld.
Dag 26......(dinsdag 22 februari)
De zafarrancho is verschoven naar vandaag en vertrekken we waarschijnlijk rond 20.00 uur met bestemming Puerto Banus.
Dag 27....(woensdag 23 februari)
In
het holst van de nacht rond 24.00 uur gearriveerd in Puerto Banus en
hebben aangemeerd op de gebruikelijke plaats naast de toren van het
haven.
(Foto: Martin Cuijpers)
Good morning Puerto Banus......
(Foto: Martin Cuijpers)
Op het eind van de dag nog een late dienst moeten werken en daarna beginnen om 08.00 uur mijn 2 vrije dagen.
Foto....
Onder het toeziend oog van het standbeeld van Alberto Vidiella Tudores ligt El Galeon afgemeerd:
(Foto : Martin Cuijpers)
Onder het toeziend oog van het standbeeld van overdag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
......en s´nachts.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het
uitgaansleven in Puerto Banus is zelfs buiten het toeristenseizoen
levendig en gaat door tot in de late uurtjes. Iedereen wil het zien en
en anderen willen op hun beurt gezien worden. Met hun blinkernde bolides
rijden ze in een slakkegangetje langs de bars en restaurants.
Dag 28.....(donderdag 24)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 29.....(vrijdag 25)
Wat ik van Puerto Banus kan zeggen.....?
In
feite is het precies als overal. Als je in de rij moet staan wachten
voor een tafeltje in een pizzeria dan zie je eigenlijk hetzelfde
tafereel als bij Happy Italy in Tilburg....
(Foto Happy Italy Tilburg)
......met het enige verschil dat een pizza hier in Puerto Banus vijfmaal zo duur is.
(Foto: Martin Cuijpers)
En
wetend dat het hier aan boord geen sterren-restaurant is......moet ik
er eerlijksheishalve bij vermelden dat dit de lekkerste zalm was die ik
in jaren gegeten heb.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tegen
de toeristen die El Galeon bezoeken vertel ik altijd dat onze keuken
net zo goed is als een 3 sterren Michelin-restaurant is.
(Foto: commons.wikimedia.org)
Dag 30.....(zaterdag 26)
Vandaag is een bijzondere dag voor me geweest ......mijn grote vriend is op bezoek geweest op het schip.
(Foto: )
Het hondje van de dag:.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 31.....(zondag 27)
Ook zelfs de zonsondergang in Puerto Banus kan hetzelfde zijn als in andere kustplaatsen aan de Mediterranean.
(Foto: Antoni Galarza)
Heel
de zondag in het museum gewerkt. De muizen en de rat op het voedsel in
de zakken hadden plotseling bezoek van een heuse dinosarius gekregen:
(Foto: Martin Cuijpers)
De hondjes van vandaag:
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 32.....(maandag 28)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 33.....(dinsdag 1 maart)
Na "Zafarrancho" vertrokken met bestemming Almeria?
In tegenstelling tot de aankomst in de donkere nacht in Banus..... staan nu wel nieuwsgierige mensen ons uit te zwaaien.
(zie foto)
De zon staat hoog aan de hemel.
Met goede zin op weg naar het volgende avontuur..... en bye bye Puerto Banus
(zie foto met Jesus en anderen)
Onderweg zijn we opnieuw dolfijnen tegen gekomen maar ze waren te ver weg om er een deugdelijke foto van te kunnen maken.
Dag 34..... (woensdag 2 maart)
Barbecue aan boord. De kapitein zelf heeft de lappen vlees op de barbecue gegooid.......
(Foto: Martin Cuijpers)
.........en het was een vrolijke boel op het schip geworden......
(Foto: Martin Cuijpers)
Het is verwonderlijk dat het weer zo mooi blijft alhoewel we toch al in hartje winter zitten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het verwondert me iedere keer dat er aan boord van El Galeon nooit op het eten en drinken bezuinigd wordt.
En ook in Spanje ontbreekt het stokbrood niet bij de barbecue......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 35..... (donderdag 3 maart)
Vrije dag.
Met de fiets langs de kust gereden tot aan een vesting/kasteel genaamd Castillo de Guardia Viejas.
(Foto: Martin Cuijpers)
Overal
langs de Spaanse kust zijn in vorige eeuwen vestingen en kastelen
gebouwd om zichzelf te beschermen tegen invallen van piraten en andere
vijanden.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto´s Martin Cuijpers)
Langs de kassen waar Almeria zo bekend van is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Een
eindje verder kwam ik op een steile helling en mijn fiets ging hoe lang
hoe harder. Ik durfde niet te remmen omdat ik ben bang was dat de
krakmikkerige fiets zou breken. Met een vaartje van zo´n 50 kilometer
suisde ik de helling af om daarna gedurende lange tijd te kunnen
uitdrijven.
Met enkele maten en de kokkin
Tonina hebben we s'avonds een Rock Cafe bezocht in de haven. Tot in de
late uurtjes. Wat indruk op me maakte was de man die 23 jaar op een
duikboot gewerkt had. Op de El Galeon stoot ik mijn hoofd elke keer
......dus ik kan me een beetje indenken hoe claustrofosich het op een
duikboot moet zijn. En dan te weten dat ze zelfs soms onder water bleven
zonder naar boven te komen.
Mijn schedel was in het begin behoorlijkc gehavend door het gedurende stoten tegen de lage plafonds op El Galeon.
Na enige tijd was ik gewend om gebukt door het schip te lopen.
Dag 36.....(vrijdag 4 maart)
Heel de dag boven aan de loopbrug gestaan om de entreekaartjes kapot te scheuren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tegelijkertijd
de bezoekers van het schip een kleine uitleg gegeven over de route over
de dekken en de geschiedenis van El Galeon.
El Galeon is gebouwd door meer dan 150 personen in Sevilla en de bouw heeft 17 maanden geduurd.
(Foto: Martin Cuijpers)
El
Galeon is een replica van de 16de eeuwse San Pelayo van de Spaanse
kapitein Mendez die overigens ook de eigenaar was van het schip.
Mendez
was tevens de admiraal van de Spaanse vloot en heeft de eerste Europese
stad in Amerika gesticht..... namelijk San Augustin. (In het huidige
Florida)
(Photo: piqsels.com)
Later
op de dag begon het stevig te waaien en de kites???? verschenen uit het
niets.....en toverden een wonderlijk spectakel op de bruisende golven.
(Foto: Martin Cujpers)
Dag 37.....(zaterdag 5 maart)
De
scheepsbel werd in vroegere tijden gebruikt om bij dichte mist andere
schepen te waarschuwen..... en wat bijna net zo belangrijk was..... om
een seintje te geven dat het eten klaar was.
In het Spaans la Campana
Dag 38.....(zondag 6 maart)
Het
zou mijn vrije dag zijn maar het is zafarrancho om El Galeon klaar te
maken voor het vertrek naar Valencia. Hierdoor is mijn vrije dag
letterlijk en figuurlijk in het water gevallen.
Dag 39.....(maandag 7 maart)
Na
de zafarancho... wat altijd een drukke bedoening is..... keert de rust
terug en onder het genot van de muziek van Tsjacovski met het eind van
Romeo en Julia kom je onder de sterrenhemel in een andere wereld. Het
schip danst als het ware op de nachtelijke golven op de muziek van
Tsjaikovski.....
Link Tsjaicovski -
Dag 40..... (dinsdag 8 maart)
Verjaardag van kapitein Pablo Tejada.....
(Foto: Martin Cujpers)
Veiligheids oefeningen gedaan met overlevingspakken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 41.....(woensdag 9 maart)
Vrije dag die vooraf gaat met een nachtshift.
Met de bus naar de Fallas 2022 van Valencia.
Een hoop herrie en heel slecht voor je trommelvliezen.
(Zie foto met rook.)
Voorbij de Plaza de Toros........
(Zie foto)
Onderweg
in de bus 1 van de reusachtige figuren gezien die erg veel op de
figuren op de praalwagens bij de Tilburgse carnavalsoptocht.....
(Zie foto optocht Tilburg)
en bij het bloemencorso in Zundert
(Zie foto Zundert)
Dag 42.....(donderdag 10 maart)
Heel de dag boven aan de loopbrug gestaan om entreekaartjes kapot te scheuren.
S'avonds vanaf het boegdek naar het vuurwerk van de Fallas staan kijken.
Dag 43.... (vrijdag 11 maart)
Heel
de dag dienst boven op de loopbrug gestaan. Nog net de tijd gehad om
mooie foto's te maken van een stalen schip dat de haven van Valencia
binnenvoer.
(Foto: Martin Cuijpers)
Mijn maten vertelden me dat het schip geheel van ijzer was,
(Foto: Martin Cuijpers)
Later op de avond het begin van de film "In the heart of the sea" zitten bekijken met wat andere bemanningsleden in de keuken.
Met o.a. in de hoofdrollen Chris Hemsworth en Brandon Gleeson
In
de film kwamen prachtige fragmenten voor met antieke schepen. Het was
jammer dat in het Spaans was en ik er de helft maar van begreep.
Dag 44.....(zaterdag 12 maart)
Vrije dag......
Wederom naar de Fallas in het centrum van Valencia geweest.
Valencia
is de 3de grootste stad van Spanje. Daarom was het ook niet
verwonderlijk te zien dat duizenden mensen op de been waren om naar de
knallen het vuurweek gaan luisteren. De grond onder je voeten dreunde en
trilde door de explosies.
In verschillende buurten rond het
centrum van de stad wordt ijverig gewerkt aan de voltooing van de
reusachtige poppen-standbeelden die transformeren tot waarlijke
kunstwerken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zo
nu en dan hebben sommige tradities in Spanje een jammerlijke anticlimax
door het eind van de happening. De Fallas worden in de rode haan
gestoken....en de stier in de arena overleeft het ook niet.
(Foto: Martin Cuijpers)
In
de wijken rond wordt na het vuurwerk op houtvuren aan de innerlijke
mens gedacht en de geuren dringen mijn neus binnen. Het is tijd dat ik
ook wat ga eten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Wat op de Tilburgse kermis de oliebollenkramen zijn .....zijn in Valencia de churroskramen.
(Foto: Martin Cuijpers)
De
rest van de nacht werden we wakker gehouden door een ander
gedreun,,,,,,namelijk het gedreun van de muziek van de naast het schip
gelegen disco´s......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 45......(zondag 13 maart)
Tweede vrije dag.....
Op de vroege morgen probeert een ibis een visje te verschalken.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Naast een op een zeilboot gelijkend kunstwerk.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Deze keer niet de stadsbus maar met de fiets naar de musea en het centrum geweest.
Valencia
roemt zich erop de stad van de kunsten en de wetenschap te zijn. En
inderdaad....je hoeft maar richting de stadstuinen en het ligt bezaaid
met futuristische architectuur.
Met onder andere het Museu de les Ciencies.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Alles
ontworpen door de architect Santiago Calatrava met een innoverend
laser-spektakel, de Hemisferic met IMAX-films van de laatste generatie
en een planetarium. Hij is vooral bekend geworden door zijn witte,
glimmende, torenhoge architectuur.
(Foto: Martin Cujpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
In de stadstuinen kwam ik ook deze piano tegen....maar ik betwijfel of er nog muziek uit komt.
Maar eigenlijk kom je in de hele stad kunst tegen. Op de bruggen.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Met veel toewijding worden iedere dag nieuwe onderdelen aan de reusachtige Fallas toegevoegd.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 46.....(maandag 14 maart)
Windkracht 8.....er zijn nauwelijks bezoekers op het schip geweest.
Dag 47......(dinsdag 15 maart)
Windkracht 7.....er zijn nog minder bezoekers geweest dan gisteren. Dat is ook geen wonder met dit hondenweer.
Dag 48.....(woensdag 16 maart)
Windkracht 7.....het zijn slechte dagen voor het museum.
Dag 49....... (donderdag 17 maart)
In de avond heb ik een afspraak voor mijn Boosterprik. Hier in Valencia.
Onderweg naar de afspraak voor dit volgende covid-vaccin kom ik werderom verschillende Fallas beelden tegen.
(Foto: Martin Cuijpers)
De
Fallas is het traditionele feest ter ere van de heilige St. Jozef dat
iedere jaar in Valencia gevierd wordt. De beelden worden gemaakt van
hout en piepschuim. Op het eind van de Fallas worden de beelden......die
soms wel tot 30 meter hoog zijn......als afsluiting van het feest
verbrand. Wat tot diep in de nacht doorgaat.
(Foto: Martin Cuijpers)
De Fallas van Valencia is het grootste straatfestival van Spanje.....
(Foto. Martin Cuijpers)
Dag 50.....(vrijdag 18 maart)
Het is een dag geweest zoals de Engelsen zeggen: "It's raining cats and dogs"
Dag 51.....(zaterdag 19 maart)
Regen ....Regen....Regen.....
Heb
met dit weer geen inspiratie om te schrijven .....ga maar wat foto´s
publiceren over de valk van Antoni Galarza van de Nao Victoria en wat
achterstellig werk wegwerken.
(Foto: Antoni Galarza)
(Foto: Antoni Galarza)
Dag 52.....(zondag 20 maart)
Op
het eind van de Fallas worden de beelden......die soms wel tot 30 meter
hoog zijn......als afsluiting van het feest verbrand. Wat tot diep in
de nacht doorgaat.
(Foto: Brais)
Vandaag
hebben we het nieuws gekregen dat het de planning is dat de Santa Maria
waarschijnlijk voor lange tijd naar de vereningde staten en Canada
gaat.
De oversteek over de Atlantische oceaan brengt het schip naar de Grand Lakes
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 53.....(maandag 21 maart)
Door het slechte weer is er besloten dat we niet naar Almeria varen maar dat
we nog een weekje langer in Valencia blijven.
(zie foto beelden)
Dag 54.....(dinsdag 22 maart)
Dag 55.....(woensdag 23 maart)
Vandaag gehoord dat ik overgeplaatst wordt naar de Santa Maria. Samen met Miguel de dichter.
Morgen met de trein naar Santa Maria in Porte Sherry?
De Nao Victoria Foundation heeft de treintickets geregeld en in een hum van tijd was alle papierwerk gepiept.
Dag 56.....(donderdag 24 maart)
Met
de trein van Valencia naar Cadiz op weg. Een reis van ongeveer 9 uur.
Een welkome afleiding want na een gehele week regen......Ook de gehele
treinreis is het regenachtig geweest hetgeen maakte dat het landschap
een treurige grijze waas had.
De Santa Maria is een compleet andere boot dan El Galeon. El Galeon is meer een kasteel op zee.
(Foto: Martin Cuijpers)
Toen de taxi in de haven aankwam zag ik de donkere contouren van de Santa Maria in de mystieke? nacht.....
Na een hartelijk ontvangst (want de meeste bemanningsleden van de Santa Maria kenden we al) werden onze kooien aangewezen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 57.....(vrijdag 25 maart)
Eerste dag op de Santa Maria.
De kapitein heet Marcos Samper.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na
het druilerige weer van de vorige dag stond voor de verandering de zon
in Puerto Sherry hoog aan de hemel en de warme zonnestralen kwamen me al
tegemoet in het trappegat naar het hoofddek.
Dag 58.....(zaterdag 26 maart)
Omdat
de Santa Maria voor onderhouds werkzaamheden in Puerto Sherry ligt.....
is de gehele bemanning druk in de weer geweest met schilderen en het
doen van allerlei kleine reparaties.
(Foto: Martin Cuijpers)
Van
Kiny...die op bovenstaande foto ijverig de reling aan het schuren
is...hoorde ik dat dat de Santa Maria in 2018 gebouwd in Punta Umbria.
(provincie Huelva) Net zoals El Galeon Andalucia.
De vuurtoren van Puerto Sherry de Santa Maria.
(Foto: Martin Cuijpers)
S'morgens
was de Nao Victoria de haven binnengelopen en de kapitein toonde trots
de foto's van het bezoek op zijn schip van een belangrijk persoon.....
de koning van Spanje.....Felipe de 6de van Spanje.
Op de foto was te zien hoe koning Felipe zijn handtekening zette in het logboek van de Nao Victoria.
Dag 59.....(zondag 27 maart)
Wandeling gemaakt over de boulevard die begrijpelijkerwijs buiten het toeristenseizoen een rustige aanblik had.
(Foto: Martin Cuijpers)
Enkele restaurants waren voorbereidingen aan het treffen om de zondags-klanten te ontvangen.
Op
het einde van de dag ben ik ingepland voor mijn eerste nachtdienst op
de Santa Maria. Deze begint om 23.00 uur en eindigt om 08.00 uur als het
ontbijt voor de guardia van de dag klaar gezet is. De geurige koffie
maakt het opstaan hopenlijk een stuk gemakkelijker.
Het is een stormachtige nacht geweest met flink hoge golven. Heb de hele nacht de kabels en defenses moeten controleren.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Het Nederlandse woord voor defenses is stootwillen.
Dag 60.....(maandag 28 maart)
Na de nachtdienst redelijk uitgeslapen en de rest van de dag gepoetst en geschilderd.
Dag 61.....( dinsdag 29 maart)
Op weg naar Gandia
4 dagen continue zeilen en navigeren
Dag 62.....(woensdag 30 maart)
De dolfijnen waren vroeger deze morgen en de zon glinsterde op hun ruggen
Het grote zeil werd ingezet.....
(Foto: Martin Cuijpers)
.........en daarbovenop in de top het kleine Gabia-zeil.
(Foto: Martin Cuijpers)
Een prachtige beleving.....
Maar toen begon het...... de wind werd krachtiger en krachtiger.
Nodeju.
Wat ging het groot zeil tekeer.
De
boot sneed in de bruisende schuimkoppen...... en pats...... de eerste
golf spoelde over het dek. Een pan vloog door de keuken, gevolgd door
een plastic zak en andere voorwerpen. Nu begrijp ik goed waarom voor het
navigeren alles zo vastgesjord wordt.
Met man en macht
Dag 63.....(Donderdag 31 maart)
Tussen de guardias wordt af en toe nog tijd gevonden om te vissen.
Met een op een vis lijkende plastic aas met een angel /haak.
(Foto: Martin Cuijpers)
En
aan de bakboord reling ....én aan de stuurboord reling werden lange
lijnen bevestigd met de hoop een grote vis te vangen. Alhoewel je zou
denken dat de zee vol met vis zou moeten zitten......werd er wonderlijk
genoeg deze middag niks vevangen. Er zat niets anders op om voor het
avondeten gambas uit de vriezer te koken,
(Foto: Martin Cuijpers)
Smullen maar........!!!!
Aan
boord wordt er tweemaal per dag gekookt. Eerst voor de lunch....en
later voor het avondmaal dat zo rond 20,00 uur opgediend wordt,
Dag 64.....(vrijdag 1 april)
Laat op de avond meerde de Nao Victoria aan naast de Trinidad en de Pascual.....
Ter
ere van het feit dat Magelhaen 500 jaar geleden met de karveel de
Trinidad de eerste reis rond de wereld gemaakt heeft.....is de Santa
Maria omgedoopt tot de Trinidad.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 65.....(zaterdag 2 april)
Museum.
Op
het avond werd me verteld dat mijn vrije dag om 22.00 uur zou beginnen.
Nou....dat hadden ze niet tegen een dove gezegd. Gelijk van de
gelegenheid gebruik gemaakt om het nachtleven van Gambia te verkennen.
Gambia is beroemd en berucht van de MTV festivals met massa¨s
feestvierende dronken Engelsen. Te vergelijken met vroegere Benidorm dat
in mijn geheugen geprint is.
Echter is trof een totaal lege
bouevard aan. Met alleen restaurants waar het personeel bezig was met
poetsen. Als je ziet dat men bezig is om als afsluiting van de dag het
koffiezetapparaat schoon te maken......dan weet je dat er niet meer veel
te beleven valt. Gelukkig vond ik een bar waar nog steeds de muziek
naar buiten kwam. Het was vol met dertigers en veertigers die op de
Spaanse moderne muziek en van op het ritme van Thunderstuck van AC/DC
stonden te meedeinen.
achteraf
heb ik op het internet gelezen dat het in Gandia niet over MTV festvals
ging maar over de realiteits serie Jersey Shore. En dat Gandia en de
omliggende badplaatsen helemaal niet zo bij waren met de negatieve
publiciteits van het beroemde en beruchte programma.
Dag 66.....(zondag 3 april)
Vrije dag......
Prachtige zonnige dag om naar strand te gaan alhoewel er een lichte kille wind op de achtergrond stond.
Wat rond gewandeld in de haven....Het is opvallend dat in iedere haven volop kunstwerken te bewonderen zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
S´avonds
een rondleiding gegeven aan een vriendin uit Gandia. Op alle 3 schepen
die netjes naast elkaar aangemeerd lagen aan de kade.
(Foto: Martin Cuijpers)
De rondleiding startte uiteraard op de Trinidad....vervolgens op de Nao Victoria....om te eindigen op de Pascual Flores.
(Foto: Martin Cuijpers)
De Pascual Flores is gebouwd in 1917.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 67.....(maandag 4 april)
In het museum gewerkt. Er zijn door het slechte weer nauwelijks bezoekers geweest.
Kanon op de Nao Victoria.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 68.....(dinsdag 5 april)
Wederom een hondenweer......
Om
18.00 uur zafarancho met de bestemming Canet-en-Roussillon in de
oostelijke Pyreneeën. De volgende morgen erg vroeg gaat de Trinidad de
haven verlaten.
De atributen van het museum worden van het
hoofddek naar het ruim gebracht om stevig te worden vastgesjord. Het is
zaak dat tijdens het navigeren geen spullen verschuiven of naar beneden
vallen.
Dag 69.....(woensdag 6 april)
Prachtig weer om te zeilen....
In de scheepskeuken liggen in de braadpan spiesen met varkenshaas te sudderen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het
bleek het lekkerste varkenshaas-vlees te zijn dat ik de afgelopen 10
jaar geproefd heb. Ik heb vele malen spiesen met varkensvlees of
kippenvlees in mijn menu-del-dia in de restaurants in het dorp
gegeten.....maar meestal was het vlees te zwart gebakken...of nog half
rauw. Maar deze keer had ik geluk, Voor iedere opvarende van het schip
was anderhalve spies geserveerd, Ik had mijn buikje vol gesmuld en had
nog een halve spies over. Doordat ik niet meer zoveel eet was het teveel
voedsel voor mij. Doch met gretige ogen stond een maat over mijn
schouder te loeren......en toen ik gebaarde dat mijn ene helft voor hem
was....zag je hem het malse vlees in een mum van tijd verorberen.
Dag 70.....(donderdag 7 april)
Tijdens het varen het hout van het schip met teakolie behandeld.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 71.....(vrijdag 8 april)
Bij
het binnenlopen van de haven van Canet-en-Roussilion drongen de luide
kreten met aanwijzingen van Toni door de duisternis van de nacht.
"Veertig
meter van het onderste rode licht...........zestig meter van het groene
licht...........vijftig van het bovenste rode licht,,,,,,, "
Nog
niet eerder hebben we zo langzaam gevaren in een haveningang. Bij de
vraag waarom we zo langzaam vaarden vertelde een maat me dat de haven zo
ondiep was dat het gevaarlijk was om sneller te gaan. En dat op de
radar rotsen en modder te zien waren. Met een slakkegangetje naderden we
de kade.
(Foto: Martin Cuijpers)
Lange
rijen wachtenden staan op de kade om een toegangsbewijs te kopen....en
om de La Trinidad en de Nao Victoria van dichterbij te bezichtigen, De
hogere eentreeprijzen schenen niet te verhinderen dat de schepen
volstroomden met nieuwsgierige bootliefhebbers. Soms leek het erop dat
de Santa Maria net zo volgepakt was met mensen als tijdens de reizen ten
tijde van Columbus.
Door het korte bliksembezoek in Canet.en-Roussilion heb ik nauwelijks de kans gekregen om foto´s te maken.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 72.....(zaterdag 9 april)
Hondjes op La Trinidad......
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Nog
nooit zoveel betalende bezoekers meegemaakt dan in Canet-en Rousillion
en nog nooit zoveel mensen op de kades gezien die ons schip uitzwaaiden.
Het onbetwistelijk dat de inwoners van Canet van schepen houden......
Het
jammere van onderstaande foto ik dat maar een klein fragment van het
aantal uitzwaaiende bewoners heb kunnen fotograferen. Alle kades stonden
werkelijk volgepakt met enthousiaste mensen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tijdens
begreep ik waarom Toni bij het binnenvaren van de haven op de
boegspriet continue aanwijzingen kaan het geven was......want er bij het
uitvaren werd zelf de hulp ingeroepen door een grote sleepboot. Ook
hiervan heb ik helaas geen foto van kunnen maken.
Wel van een andere helpende kleine boot......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 73.....(zondag 10 april)
Naar Sete gevaard.
Met aan boord de journaliste Margot van een plaatselijke krant uit Canet-en Roussillion,
Dag 74....(maandag 11 april)
SETE......
In het centrum waren de bewoners van het Franse vissersstadje druk in de weer met de voorbereidingen van de beroemde feestweek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Alles en iedereen dat maar ook een beetje kon varen....concentreerde zich rond de binnenhaven.
Het idelische plaatje aan de Franse Riviëra wordt in de zomerseizoenen bezocht door duizenden toeristen......
(Foto: Martin Cuijpers)
Werkdag met onderhoudswerk aan het schip, Schuren en impregneren met teakolie.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook Sete doet niet onder met oude vestingen en burchten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 75.....(dinsdag 12 april)
Na
schilderwerk gedaan te hebben moesten we het museum om 14.00 uur in de
middag openen. Om 18.00 uur was het schip gesloten voor bezichting,
alle attributen hebben we opgeruimd en gelijk daarna hebben we gekookt.
daarna had ik de mogelijkheid om aan boord snel te douchen en me te
richten op het uitgaan in Sete. Omdat mijn werkdag om 22.00 uuur
eindigde kon ik me verheugen op het uitgaan in het centrum van Sete. Het
kwam er niet van omdat de Santa Maria vol druppelde van opvarenden van
andere boten. Met ieder een fles bier of een fles rum in de hand. De
muziekinstallatie werd naar boven gehaald....en het feest kon beginnen.
Toen tegen het einde een groepje van de Nao Victoria aanstalte maakte om
naar huis te gaan greep ik de kans om een eindje mee op te lopen om
verder te gaan stappen.
Halverwege gingen de collega´s een eindje verder de Pascual Flores binnen om wat spullen op te halen.
In
de Pascual Flores had een caiteringbedrijf een waar feestmaaltijd
achtergelaten naar een belangrijke receptie. Teveel lekkers om te laten
verpieteren en daarom kreeg ik een bord in de handen geschoven met
allelei kaassoorten en andere hapjes. Na een enkele glaasjes wijn en een
gezellig gesprek leek het me het beste om het kaasplateau naar de
feestvierders op de Santa te brengen. Na de nodige alcoholische
versnaperingen ging de kaas erin als zoete koek.
(Foto: Martin Cuijpers)
De
gehele feestweek was een fleurig spektakel terwijl de natuur een eindje
verder in het park in het centrum zich niets van de vele duizenden
bezoekers aantrok......
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook Neptunes oftewel Poseidon was niet van de indruk van de veranderingen in Sete.
(Foto: Martin Cuijpers)
Hondjes op de Santa Maria....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 76.....(woensdag 13 april)
De
feestweek in Sete bevatte een dag met een heuse Nederlandse
afgevaardiging. Zo werden op de verschillende kades orginele ambachten
en Hollandse gebruiken uitgebeeld. Twee Nederlanders in een
scheepssmederij in de openlucht stonden er tuchtig op los te hameren.
(Foto: Martin Cuijpers)
En daar mocht natuurlijk het befaamde makreel- en haring roken niet bij ontbreken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Overal kwam je de Nederlandse vlag tegen.
(Foto: Martin Cuijpers)
En overal kwam je maritieme kunstwerkjes tegen.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Een stand was geheel gewijd aan de vroegere walvisvaart.........
(Foto: Martin Cuijpers)
......en het verhaal van Moby Dick....
(Foto: Martin Cuijpers)
Toevallig
hadden we op de Galeon Andalucia de film " In thwe heart of te sea"
zitten bekijken. In de movie was een fragment waarin het oog van Moby
Dick in close-up te zien was. Dit had me veel indruk op me gemaakt. En
nu kwam ik weer een afbeelding tegen met Moby met bijna menselijke
gelaattrekken.....
Dag 77.....(donderdag 14 april)
(Foto: Martin Cuijpers)
In
de vroege...vroege morgen is het schip verhuisd naar een binnenhaven in
het centrum om plaats te maken voor een grotere boot. Zonder dat ik er
ik iets van gemerkt had.....want ik lag te slapen,,,,,werd ik wakker op
de nieuwe plek dat onze eerdere buurman het schip La Grace uit Tsjechië
eveneens naast ons was gaan liggen. Ondanks Tjechië geen zee heeft varen
ze met deze prachtige schuit langs allerlei Sail-evenementen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Daar
waar andere boten louter praktisch ingericht zijn,,,,kwam het interieur
van de La Grace bij mij verassend romantisch over. Het geheel maakte
een nostalgische indruk en met de klederdracht uit vervlogen eeuwen van
de piraten-bemanning waande je jezelf terug in de geschiedenis.
(Foto: Martin Cuijpers)
Eèn
van de piraten had zelfs een paar laarzen aan waar ik al een tijdje op
naar zoek ben. Op het internet ben ik geen piratenlaarzen tegen gekomen
die te koop zijn. En bij navraag aan 1 van de piraten van de La Grace
hoorde ik dat hun de antiek-lijkende laarzen gekocht hadden van een
theater. Tesamen met al die fleurige kostuums.
(Foto; Martin Cuijpers)
La
Grace uit Tsjechië dankt zijn naam van een zeeman en ontdekker die in
Tsjechië geboren is en het schip is een ruwe verbastering van
"Gracefull". Het is een replica van een schip uit de 18de eeuw en is
gebouwd op een scheepwerf in Suez (Egypte).
Van mijn vele
vroegere reizen naar Tsjechoslowakije weet ik dat Tsjechië alle punten
heeft die een land aantrekkelijk maken voor toerisme.......behalve de
zee. Tsjechië ligt binnengesloten binnen verschillende landen en heeft
daardoor zelf geen zee.
De kleding van de bemanninig geeft de boot een imago-vleugje van een piratenschip. En bovendaarop
de kanonnen op het dek maakt het dat het geheel zo terecht kan in 1 de films van de Pirates of the Carribean"
(Foto: Martin Cuijpers)
Zelfs de oude antieke schoenen ontbreken niet.....
(Foto; Martin Cuijpers)
De bemanningsleden....die grotendeels uit Tsjechië komen....hebben hun kostuums tot in de kleinste kneepje uitgewerkt.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
En zelfs een heuse admiraal ontbreekt niet.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Zonder ook maar 1 moment te twijfelen gaan ze met iedereen op de foto:
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De scheepsbel van La Grace.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 78.....(vrijdag 15 april).
Onderweg naar de douches kwamen we dit bootje tegen....
(Foto: Martin Cuijpers)
Ik hoop dat wij iets meer geluk hebben in onze toekomstige reizen.
Dag 79.....(zaterdag 16 april)
Voor
ons schip speelde een fluittiste de mooiste muziek voor het slenterende
Sail bezoekers. Ik had haar uitgenodigd alle schepen van de Fundation
te gaan bekijken. De muziek van Bach maakte het meeste indruk op de
bemanning van de boten.
Vooral s´nachts was het schouwspel oogverblindend.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het centrum en de haven van Sete werd gevuld met nieuwsgierige boot liefhebbers.
Onder hen een twee Johnny Depp imitadors. De figuur Jack Sparrow is zo beroemd dat hij wereldwijd duizende malen nagebootst is.
Hier
in het Sail evenement in Sete liep ik 2 Johnny Depp´s tegen het lijf.
Eentje had zelf een schatkist op wieltjes als vervoermiddel in elkaar
gekunsteld.
(Foto: Martin Cuijpers)
De tweede had een andere piraat als gezelschap meegebracht.
(Foto: Martin Cuijpers)
The
last Jack Sparrow intruduced himself as Jack Sparrow. "Yeah....Yeah" I
said him." I know...what is your real name?" A little bit shy he
answered me: "Nicolas".
(Foto: Martin Cuijpers)
Later
op de avond liep de twee Jack Sparrow met zijn familie op de kade langs
de Santa Maria te slenteren. Ik wenkte hem dat hij aan boord moest
komen.Toen ik hem een uitgebreide rondleiding had gegeven en hem een
korte uitleg over de geschiedenis het schip had verteld had.....zag ik
hem sentimenteel worden. Bij het zien van zoveel emotie zei ik tegen
hem: "Ooooh....als je dit zo mooi vindt, dan wil ik je ook wel een
rondleiding op de El Galeon geven die een eindje verder aangemeerd ligt.
Met zin gehele familie....inclusief kinderwagen....liepen we de
loopbrug van de El Galeon Andalucia op. Bij het zien van het stuurwiel
schoten de tranen bij Nicolas in de ogen. "Als kinds afaan heb ik dit
als wens gehad", zei hij geroerd. Nou dat komt dan nu goed uit want je
mag hier als mijn speciale gast aan het stuurwiel van de El Galeon
staan. Zijn vrouw maakte foto´s en als een echte fiere Jack Sparrow
poseerde hij theatraal naar de horizon turend. Hij besloot het bezoek
met de woorden: "Vanavond is voor mij een wens uitgekomen."
Dag 80.....(zondag 17 april)
Aan
de haven ligt een gezellige bar en we besloten met enige
bemanningsleden een feestje te gaan bouwen. Tot in de late uurtjes.
Iedere keer liepen leden van de Nao Victoria binnen. Ook de eigenaresse
van het restaurant tegenover de Santa Maria was op de dansvloer te
vinden.
Dag 81..... (maandag 18 april)
Na
een warm afscheid van de bevolking van Sete vertrokken de deelnemende
boten 1 voor 1 in een lange rij de haven. Achter ons voer de Galeon
Andalucia....
(Foto: Martin Cuijpers)
Toen
ik luidkeels naar de kades riep: "Au revoir.....Sete" klonk als respons
een daverend applaus van de honderden.....zoniet duizenden mensen die
ons uitgeleiden deden. Wat een sensatie.....!
Wat een hartelijke bevolking. Wat hebben we ons welkom gevoeld in deze feestweek.
De deelnemende schepen zag ik vanaf het dek van de Santa Maria langzaam het ruime schuim kiezen.
Om vervolgens op volle zee langs de mensen op de kust een defilé te geven met geopende zeilen. Wat een prachtig gezicht.
(Foto: Martin Cuijpers)
Nog eenmaal de laatste blikken van Sete......en hop....op weg naar Saint Raphael.
(Foto: Martin Cuijpers)
Uit
eigen ervaring wist ik dat de Franse Riviëra een gewilde
vakantiebestemming is voor Nederlandse toeristen maar eens te meer
begrijp ik nu waarom.
(Foto; Martin Cuijpers)
Als
eindconclusie.....deze feestweek heeft veel indruk op me gemaakt en
toonde voor de zoveelste keer hoe sterk de kamaraadschap en de
"familieband" tussen de onderlinge schepen is.
En hoe vriendelijk en beleefd de mensen in Sete waren. Als ik op de loopbrug van de Santa Maria de
soms
wel meer dan 2000 bezoekers per dag met "Au revoir" uitgeleide
deed....kreeg ik....op een enkele uitzondering nagelaten.....altijd een
vriendelijke reactie en antwoord terug.
Dag 82.....(dinsdag 19 april)
SAINT RAPHAEL......
Verjaardag van de kapitein.... Marcos
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 83.....(woensdag 20 april)
Werkdag aan de loopbrug.
In plaats van avondeten werden er pizzas besteld.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 84.....(donderdag 21 april)
Hondjes op de Santa Maria....
(Foto: Martin Cuijpers)
Kleine hondjes zijn alleen toegestaan aan boord als hun baasje hun op de arm kunnen dragen.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Saint Raphael bezichtigd.......
Aan
het strand stond een reuzerad....ondanks dat het toeristenseizoen nog
niet begonnen is en dat het weer niet meewerkte....was hij geopend.
(Foto: Martin Cuijpers)
De kerk van Saint Raphael.....
(Foto: Martin Cuijpers)
En de toren.......naast het archeologisch museum....
(Foto´s: Martin Cuijpers)
Ook de caroussel draaide net alsof het gewoon een topdag in het seizoen was......
(Foto: Martin Cuijpers)
Hondjes van de dag.....
(Foto´s Martin Cuijpers)
Dag 84.....(donderdag 21 april)
De
Santa Maria heeft 2 grote motoren. Van het merk John Deere. Omdat het
niet mogelijk is met alleen de zeilen de havens binnen te varen en te
verlaten zijn vandaag de dag motoren nodig.
De verantwoorderlijke voor de machines heet Pedro. (Peter in het Engels)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 85.....(vrijdag 22 april)
De
bemanningsleden zijn een afspiegeling van allerlei uiteenlopende
beroepen en talenten. Zo is Marina een getalenteerde aquarel schilderes.
(Foto: Martin Cuijpers)
Een voor mij favoriete kunstwerkjes van haar hand is de tekening van de Santa Maria met de rode kruizen op de bolle zeilen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 86.....(zaterdag 23 april)
Na een nachtdienst de hele dag aan de loopbrug gestaan. Het heeft continue geregend en ik was kletsnat.
Nog
vlug na 22.00 uur het nachtleven bezocht. Nou ja.....het nachtleven
stelde maar weinig voor. Uit vervelig ben ik maar een pilsje in het
casino gaan drinken. De Franse Riviera is bekend voor zijn chique
casino´s die ook door bekendheden uit de hele wereld bezocht worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 87.....(zondag 24 april)
In afwachting van de volgende zafarancho met bestemming Genua in Italië nog een beetje genieten van mijn vrije zondag.
(Foto: Martin Cuijpers)
En met mijn favoriete eten:.....lasagna....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 88.....(maandag 25 april)
De
zafarancho van zondag werd uitgesteld door de een of andere
reden....maar gaf me de gelegenheid om nog een paar uurtjes uit te gaan.
In het laatste uurtje van het museum-werk maakte ik kennis met een
speciaal persoon.
Een héél speciaal persoon.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Het leven van een zeeman heeft vele haken en ogen.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 89.....(dinsdag 26 april)
In afwachting van de reis van de Santa Maria naar Amerika werd koers gezet naar Genua in Italië.
Daar
wordt het schip bovenop een enorm koopvaardijschip gezet om de
oversteek over de Atlantische Oceaan zonder gevaren te maken.
(Foto: Marga))
Als een grote spin staat de Santa Maria op het vrachtschip.
Dag 90.....(woensdag 27 april)
In
het oude centrum van Genua snel een reisttas gekocht omdat ik aan mijn
water voel dat ik vlugger naar een ander schip ga verkassen dan
gepland.
(Foto: Martin Cuijpers)
De
rubriek van de foto´s van hondjes aan boord van de Galeon en de Santa
Maria heeft een lugebere wending gekregen. Toen een vrouw een kaartje
stond te kopen aan de karpa naast het schip werd haar hondje aangereden.
Het diertje heeft het niet overleefd.
Genua roemt zich erop de stad te zijn waar Chistofel Columbus geboren is en waar hij gewoond heeft.
(Foto: Martin Cuijpers)
Naast
het geboortehuis van Columbus ligt een mooie tuin met pilaren en bogen.
het huis van de ontdekker van Amerika staat in het centrum van de stad,
vlakbij de oude kasteeltorens. In deze kasteeltorens kun je de oude
gaten bespeuren die dienden om hete olie over de hoofden van vijandige
krijgers te gieten die probeerden de stad in te nemen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Italië
zou Italië niet zijn als je nergensa Alfa Romeo´s tegen zou komen. Op
onderstaande foto zien we een fraai explaar van een oldtimer.....de Alfa
Romeo Montreal.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook in Genua heeft de Santa Maria vele fans. Zoals Francesco en Jada die regelmatig op bezoek kwamen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zij
waren zelfs zo vriendelijk om verschillende geschenken mee te brengen.
Zoals de vlag van Genua en een fles plaatselijke zoete kruidenwijn. Ook
Francesco vertelde dat door mijn rondleiding op de Santa Maria voor hem
een droom waar was geworden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook voor deze piraten was het bezoek op de Santa Maria een heuse jeugddroom-vervulling geworden.
(Foto: Martin Cuijpers)
En daar moet op gedronken worden.....!
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 91.....(donderdag 28 april)
Gisteren
zag ik te laat dat de Batman-boot vertrok uit de haven. Maar tot mijn
verbazing was hij deze morgen terug gekomen....en was hij aan het
manouvreren om weer aan te meren. Zulke grote boten hebben uiteraard
vele trossen om vast te leggen.
(Foto: Martin Cuijpers)
In de oude gebouwen vind je overal restaurantjes en bars met wel een erg authentieke stijl.....
(Foto: Martin Cuijpers)
En in de nauwe straatjes kun je het oude middeleeuwse gevoel opsnuiven.
Met als het middelpunt de kathedraal....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 92..... ( vrijdag 29 april)
Heel de gehele komende week staat in teken van het klaar maken van de Santa Maria voor transport naar Amerika.
Dag 93 .....(zaterdag 30 april)
Dag 94.....(zondag 1 mei)
In de haven worden dag in dag uit de cruiseschepen en andere grote boten binnengeloodsd door krachtige sleepboten.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 95.....(maandag 2 mei)
Dag 96.....(dinsdag 3 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 97.....(woensdag 4 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
Met verenigde kracht werd de boot klaargestoomd voor transport over de oneindige Oceaan.
Dag 98.....(donderdag 5 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 99.....(vrijdag 6 mei)
Dag 100.....(zaterdag 7 mei)
Nog snel een laatste foto van de "kooi" van Christofel Columbus gemaakt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vertrek vanaf de Santa Maria (La Trinidad)
(Foto: Martin Cuijpers)
In afwachting van het vertrek doden we de laatste uren aan boord van het schip......
(Foto: Marga)
Dag 100.....(zaterdag 7 mei)
In het holst van de nacht om 05.00 uur werd iedereen aan boord gewekt om de Santa Maria naar het transportschip te varen.
Bye...Bye Genua.....
(Foto: Martin Cuijpers)
In de verte zagen de we de yacht-carrier al liggen....
(Foto: Martin Cuijpers)
Ik
heb nooit geweten dat er zo´n grote schepen bestonden die het mogelijk
het maken om schepen met de omvang van de Santa Maria over de gehele
wereld te transporteren. Een wand van de carrier wordt aan de achterkant
geopend zodat de boten op eigen kracht in het mammoet-schip kunnen
varen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dus
heeft de yacht-carrier eigenlijk een enorm zwembad aan boord waar de te
transporteren schepen in komen te liggen. Op de bovenstaande foto aan
de linkerkant achter de 2 andere boten is de plaats gereserveerd voor de
Santa Maria.
(Foto: Martin Cuijpers)
En
voor de laatste keer dit jaar worden in Europa worden de "defensas"
bevestigd om ons schip te beschermen tegen de wand van de carrier. Onder
het toeziend oog van Carlitos....
(Foto: Martin Cuijpers)
Na
de Santa Maria afgeleverd te hebben.....verschenen gelijk de duikers
van Yacht Express DYT die het schip met banden vastmaakten.
(Foto: Martin Cuijpers)
In
de middag werd afscheid van de Santa Maria genomen en vertrokken we
naar het hostel in het centrum van Genua. Vlakbij het zoveelste
monument van Christofer Columbus. In het Italiaans Christoforo Colombo.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tegenover
ons hostel was een inham met een gezellig uitziend
terrasje.....precies groot genoeg voor een groep van 13 personen. Als
afscheids diner werden vele borden met hapjes als aperatief gebracht en
onder het genot van een biertje werd de namiddag een memorabele laatste
avondmaal. Alhoewel de laatste weken lasagna regelmatig op het menu op
de Santa gestaan had....kon ik het niet laten om een echte Italiaanse
lasagne te proberen.
Precies
op de 100ste dag is het moment gekomen om jullie over mijn
Tatoo-project voor het goede doel te vertellen. Met de uitvinding van de
eerste Tattoo Donor Card in de hele wereld.
(Foto: Martin Cujpers)
Alles te lezen in mijn Blogger First Tattoo Donations.
Dag 101.....(zondag 8 mei)
De reis naar huis....tegen mijn zin.
Na
een korte nachtrust begon de groep aanstalten te maken om zich naar de
alle uithoeken van Spanje te verspreiden. Sommigen voor een vakantie in
afwachting naar Miami te vliegen om opnieuw op de Santa Maria aan te
monsteren.....anderen in afwachting van het sein om naar de andere
schepen van de foundation te gaan.
Zelf was ik ongraag naar huis gestuurd om te wachten op de reis naar het schip de Pascual Flores.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ik
had op de valreep het nieuws ontvangen dat ik niet naar Algeciras zou
reizen om me op de El Galeon Andalucia te melden....maar dat ik enkele
dagen naar huis moest gaan en wachten op een telefoontje en me op de
Pascual Flores moest melden. De Galeon was uit Algeciras vertrokken naar
Galicië en kon niet op mij alleen wachten. Balen. Het enige lichtpuntje
was dat ik nu wel de gelegenheid kreeg om zeil-ervaring op te doen op
de Pascual Flores en zodoende mijn kennis op het gebied van zeilen kon
opspijkeren.
Mij was verteld dat het zeilen op de Pascual Flores met zijn vele zeilen een sensatie zou worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Met
gemixte gevoelens vertrok ik uit Genua.....2 uur met de trein naar
Turino (Turijn)......meer dan uur met de bus....dan de vlucht naar
Sevilla van 2 uur en 15 minuten.....
(Foto: Martin Cuijpers)
....en
dan uiteindelijk nog 2 uur met de trein naar Malaga. Toen met auto naar
huis. Ik was kapot. Niet door het reizen maar door het feit dat ik uit
de wereld van de zeelieden uitgerukt was.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vanaf
het moment dat ik thuis aangekomen was....bekroop met het beangstigde
gevoel dat mijn huis mijn thuis niet meer was. Ik wilde terug naar de
zee. Ik miste de zee.
In al die jaren dat ik in Andalucia
gewoond had en naar het thuishonk terugkeerde was ik blij om thuis te
komen. In het vliegtuig zat ik me dan te bedenken dat ik geluk had om op
mijn berg te kunnen wonen.
Plotskaps was dit genoegen verdwenen.
Ik miste de zee.
PAUZE
PAUZE
Dag 102.....(woensdag 11 mei)
Mijn leven was ineens ontregeld.
Gelukkig
duurde het maar 2 dagen dat Jose Manuel van de foundation Nao Victoria
belde dat ik vandaag in Antequera opgehaald zou worden om mijn avontuur
te continueren. En wel op de Pascual Flores.
Met
een huurauto van de foundation zouden de first-officer Rodrigo en
Martha mij oppikken in het benzinestation in Antequera. Met als
bestemming Torrevieja alwaar de Pascual Flores zijn thuisbasis heeft.
Langs de eeuwige sneeuwtoppen van de Sierra Nevada in Granada naar de kust van Torrevieja.
(Foto: Martin Cuijpers)
River deep...mountain high......and everthing in between.
Laat op de avond na het diner hoorden we vuurwerk in de buurt van het schip.
Bij
het zien van het kleurrijke schouwspel zei ik tegen de anderen: "Elke
keer als ik op een ander schip aankom....wordt ik verwelkomd met
vuurwerk. Maar dat hadden jullie echt niet especiaal voor mij hoeven
doen.....jongens...!"
(Foto: Martin Cuijpers)
Naast
de Pascual Flores lag een oude duikboot met de mogelijkheid om te
bezoeken. In België heb ik eens een oude duikboot bezocht.....maar toen
ik kreeg het al benauwd bij de gedachten dat die matrozen
weken....zoniet maanden onder de zeespiegel leefden. Op de schepen
waarop ik tot nu gevaren heb zijn ook behoorlijk beperkt wat betreft de
leefruimte.....maar wij kunnen regelmatig in de havens van de ruimte
genieten. Op de zee natuurlijk ook.....maar een wandeling kun je op zee
wel vergeten.
(Foto: Martin Cuijpers)
nog een foto bij daglicht...
(Foto: Martin Cuijpers)
Naast deze duikboot ligt een oude boot van de Spaanse douane die tesamen met de duikboot "Delfin" een twee-boten-museum vormt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het museum is te bezoeken voor slechts 2 euro per persoon.
(Foto: Martin Cuijpers)
Er is ook een oude boot van de plaatselijke politie aanwezig.....
De Policia Local werkt samen met de Maritieme Politie in de haven.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 103.....(donderdag 12 mei)
Zonder het zelf te weten ben ik beland op het schip van de serie Onedin Line .....
Met de acteur Howard Lang als Captain Baines........
(Foto: wikimedia.commons)
En het schip was te zien in de film The French Luitanants Widow......
(Foto: Flickr)
De
Pascual Flores heeft een bewogen geschiedenis en in vroegere tijd heb
ik televisie gekeken met beelden van de Pascual Flores zonder te
beseffen dat ik verschillende deccenia later als crew-member zou gaan
zeilen op dit unieke monument.
De orginele kompas van de Pascual Flores.....
(Foto: foto van een van de laatste eigenaren van de Pascual Flores)
En het origenele logboek....
(Foto: Met dank van een van de laatste eigenaren van de Pascual Flores)
Deze
twee laatste foto´s zijn waarschijnlijk nooit eerder gepubliceerd.
Toevalligerwijs heeft galeonship.com de primeur. Maar dat is een heel
verhaal dat ik later ga vertellen.
Dag 104.....(vrijdag 13 mei)
De motor van de Pascual Flores is van het merk CAT (Caterpillar).
(Foto: Martin Cuijpers)
De chef van de machines is Manuel (ook wel genaamd Tripi)
Manuel heb ik ook al van tevoren op de Galeon Andalucia ontmoet....
(Foto: Martin Cuijpers)
De dingie van het schip voor de dag gehaald en opgeblazen. Met een handpomp....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 105.....(zaterdag 14 mei)
Heel
de dag bezoekers rondgeleid op het schip en zoveel mogelijk
wetenswaardigheden over de boot opgepikt. Zo ben ik er al snel
achtergekomen dat de Pascual Flores een pailebote is. Dit type boot heet
in het Nederlands een "schooner".
(Foto: Martin Cuijpers)
De lange werkdag werd gelijk daarop gevolgd door een nachtdienst. Ik kan je wel vertellen dat dit pittige dagen zijn.
Tussen de bedrijven door werd de gerepareerde buitenboord motor van de dingie opnieuw geplaatst.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 106.....(zondag 15 mei)
Vrije dag.....
Nou ja....vrije dag?
Als
je na de nachtdienst om 08.00 uur gaat slapen en daarna om 11.30 uur
wakker wordt.....dan blijft er niet veel vrije dag over. En je alarm
zetten om vroeger op te staan is geen alternief want je hebt alle uren
rust nodig na zo´n vermoeiende nacht.
Heb alleen fut over gehad om een kleine wandeling over de boulevard van Torrevieja te maken.
Door de totempalen langs het strand lijkt het net dat je in Afrika bent....in plaatst van Spanje.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 107.....(maandag 16 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 108.....(dinsdag 17 mei)
Rustige dag...... niet veel te melden.
Voor lunch hadden we vis.....
(Foto: Martin Cuijpers)
En als er iets is wat ik niet lust dan is het wel vis.
Dag 109.....(woensdag 18 mei)
Alhoewel
ik al geruime tijd op de Pascual Flores ben.....heb ik nog steeds niet
het genoegen gehad om de naast ons gelegen onderzeeër te bezichtigen. Na
een uitvoerige uitleg van 1 van de suppoosten van het openlucht-museum
over de geschiedenis van de submarine.....klauterde ik opnieuw zo´n
claustrofobische ruimte binnen.
(Foto: Martin Cuijpers)
De geschiedenis van de duikboot. .
De
Delfin maakte deel uit van de Spaanse vloot (Armada) en is het eerste
drijvende Spaanse museum. In de bekrompen leefruimte kan men zich een
beetje voorstellen hoe de toenmalige 56 bemanningsleden geleefd hebben.
Het Spaanse Ministerie van Defensie heeft in 1974 de vlag....en daarmee
de onderzeeër aan Torrevieja gegeven.
Sindsdien hebben meer dan 1,3 miljoen mensen de duikboot bezocht.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De Delphin bereikte een snelheid van 20 knopen....en dat is 37 kilometer.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De kapitein van de Pascual Flores heet Jose Gutierrez Quintero. Zodoende noemt iedereen hem Guti.
(Foto: Martin Cuijpers)
Twee
dagen continue gezeild met een groep martiem-studenten van de
universiteit. Als ervaring hadden voor hun opleiding waren ze verplicht
om een zeiltocht te maken Enkelen van hen hadden echt
zeebenen.....anderen waren beter in overgeven.
De zeiltocht was van Torrevieja naar Alicante........en terug naar Torrevieja.
Dag 110.....( donderdag 19 mei)
Doordat
ik op donderdagnacht op vrijdag de nachtwacht had .....kreeg ik het
altijd verwonderende schouwspel van de zonsopkomst te zien....
(Foto: Martin Cuijpers)
Alle zeilen werden ingezet....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De scheepsbel van de Pascual Flores......
(Foto: Martin Cuijpers)
Het
zeilen is iedere keer een sensatie doch als we in de haven aanleggen
heeft ook wel iets....Hier is Jesus in de weer met de trossen....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 111.....(vrijdag 20 mei)
Op de reling stond een blauwe kop........
Dag 112.....(zaterdag 21 mei)
De blauwe kop was terug.....tenminste een kop die op de vorige blauwe kop leek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het is opvallend dat het sinds ik op de Santa Maria was....het helemaal niet geregend heeft. Nog géén drup.
Dag 113.....(zondag 22 mei)
De uitleg dat het stuurwiel van schepen....zoals wij dat nu kennen....dateert van de 18de eeuw.
(Foto: Martin Cuijpers)
Daarvoor was 1 van de technieken voor het sturen van een schip de pinzote....die ik eerder in dit artikel omschreven heb.
Deze zondag zou.... zonder ik het op dat moment zelf besefte.... heel wat roet in het eten strooien.
Tijdens
de tussen de 3 en 4 uur durende zeiltocht werd me tot 2x toegeroepen
dat als ik niet wat meer "rapido" (sneller) zou zijn..... ik naar "la
casa" (naar huis) zou moeten.
De Amsterdammer zei me op zijn typische Amsterdamse accent: "Ik zie dat jullie op het gebied van zeilen nog veel moeten leren".
Uitsnauwen...
Spaans schip....
Voluntarios...
Niet zo sterk als vroeger....
Voor de eerste keer in bijna 4 maanden tijd voelde ik zeeziek. Niet van de zee.....maar van de stress.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 114....(maandag 23 mei)
Door
de zware onderbezetting op het schip zijn alle zeil-activiteiten
stopgezet. Tot overmaat van ramp zijn we veroordeeld om tot tenminste 13
juni in de haven langs een bouwterrein te verblijven.
Geen
zeiltochten met toeristen.....geen bezoekers voor het
scheepsmuseum....alleen het troostloze aangezicht op het bouwterrein.
Het bouwterrein is compleet omheind en ontneemt het zicht op de Pascual
Flores voor de voorbij wandelende vakantiegangers op de pier in de
verte. Alleen langs een smalle pad van zo´n 200 meter is het schip te
bereiken
(Foto´s: Martin Cuijpers)
Geen wonder dat geen hond het schip komt bezichtigen.
Ook het vooruitzicht dat ik nog een keer naar Saint Raphael zou terugkeren is de grond in getorpedeerd.
(Foto: Martin Cuijpers)
We zijn nog maar met 4 personen over. Dus er hoeft nauwelijks gekookt te worden en we zijn bezig met alle restjes op te maken.
Echter Anxo heeft ons verrast op een overheerlijk (Varkenshaasje á la Whiskey".......
(Foto: Martin Cuijpers)
Met zijn lengte van meter past deze reus uit Galicia maar amper in de kleine scheepskeuken.
Dag 115....(dinsdag 24 mei)
We zijn in de middle of nowhere beland. Het is net of we met het schip in de woestijn terecht gekomen zijn.
(Foto: Pixabay.com)
Twee
dagen geleden kregen we het onheilsbericht dat door onderbezetting van
de bemanning alle activieteiten tot en met 19 juni gecanceled zijn.
Er rest ons alleen verveling.
De
verveling blokkeert mijn inspiratie tot schrijven en logisch nadenken.
Mijn hersenpan is leeg op het moment en voel me "ridder te voet".......
Of beter uitgedrukt: ik voel me "zeeman zonder boot"......
Ik
ben zo afgestompt door deze ongewenste onderbreking dat ik zelfs uit
wanhoop over koken ben gaan schijven. Moet je je indenken:.........over
koken......!!!!!!
Voor de eerste keer in mijn leven heb ik chili con carne gemaakt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 116.....(woensdag 25 mei)
Er
valt weinig nieuws te melden..... Heb maar een foto gemaakt van de
achterkant van de Pascual Flores. De voorkant is niet te bereiken door
de omheining op het bouwterrein.
(Foto: Martin Cuijpers)
Mijn eerste vrije dag na eén week......
(Foto: Martin Cuijpers)
Avondwandeling gemaakt in Torrevieja....
(Foto: Martin Cuijpers)
Met een restaurant in de Cyber blauwe kleuren van mijn Bloggers.
(Foto: Martin Cuijpers)
Als je het goed bekijkt had deze foto met de olifanten net zou goed in Thailand gemaakt kunnen zijn.
Dag 117.....(donderdag 26 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 118.....(vrijdag 27 mei)
Aan boord is men handarbeid met touw aan het doen om de verveling te verdrijven.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na een mum van tijd hebben we waarschijnlijk voldoende pannenlapjes voor half Torrevieja.
Ikzelf vertik het om mijn kostbare tijd te spenderen aan het maken van pannenlapjes.
In
mijn ogen lijkt het teveel op een bezigheid die in vorige eeuwen door
oudere dames uitgeoefend werd toen men nog geen elektrisch licht
had......
(Foto: Wikimedia Commons)
Nadat we nog maar met zijn vieren overgebleven zijn........waren de monipolie avondjes al opgeschort.
Toen ik een vrije foto van monopoly in het Spaans het zoeken was....kon ik er geen gevonden krijgen.
Maar
wel deze interessante tekening van Jean-Bart (Jan Bart in het
Nederlands) die in 1683 een Spaans schip met 350 Spaanse soldaten
veroverde.
(Foto: PICRYL public domain search)
350
soldaten....? Is dat niet een bietje veul? Van de Galeon Andalucia
weet ik dat deze tijdens zijn America-reizen meer dan personen aan boord
had die hun geluk in de Nieuwe Wereld gingen beproeven. Deze "pelgrims"
waren hutje bij hutje opeen gepakt en hadden nauwelijks
bewegingsvrijheid. Om maar niet te spreken over de persoonlijke hygiëne
op vroegere schepen.
Waar liet Jan Bart die 350 manschappen in godsnaam.?
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 119.....(zaterdag 28 mei)
No comment.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 120......(zondag 29 mei)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 121.....( maandag 30 mei)
Uit verveling maar met gewichten gaan trainen. Dit zijn katrollen van het schip.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 122.....(dinsdag 31 mei)
Een dag met onderhoudswerk.
Met
zicht op het bouwterrein naast het schip. Het enige wat ik voorbij zie
komen is een parachute van parasailing in de verte.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Op
het ferie- en kermisterrein staat een attractie met de naam Aladino.
Deze doet me terugdenken aan de tijd dat ik regelmatig de film "Aladin"
gezien heb in Andalucia.
(Foto: Martin Cuijpers)
De avonturen in de film deden me dromen.
(Foto: Flickr)
Net als de avonturen in de Kuifje boeken vroeger....en de Kuifje film.
(Foto: Wikimedia Commons)
Dag 123.....(woensdag 1 juni)
Dag 124.....(donderdag 2 juni)
De
bootsman .....oftewel contramaestre in het Spaans....op een schip heeft
de taak om toe te zien dat de tuigage van een schip in orde is.....hij
moet de discipline en orde in de bemanning handhaven....hij moet zorgen
dat het schip gereed is voor de manoeuvres voor navigatie....en hij moet
toezien dat iedere zeeman aan boord zijn werkzaamheden naar behoren
uitvoert.
De contramaestre op de Pascual Flores is Antonio.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 125.....(vrijdag 3 juni)
We
waren al geisoleerd door de bouwwerkzaamheden.....maar nu zijn alleen
de masten van het schip nog zichtbaar. Nog eventjes en we zijn compleet
ingebouwd.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 126.....(zaterdag 4 juni)
(Foto: Martin Cuijpers)
Overal
in Torrevieja kom je hints tegen die wijzen op het feit dat het
plaatsje de woonplaats is van vele zeelieden en vissers. Met de daarbij
behorende uitzwaaiende vrouwen die hun partner een goede reis toewensen.
Dag 127.....(zondag 5 juni)
Bezoek
gehad van Klaus uit Denemarken. Hij werkt op een reddingsboot en
vertelde me dat ze vanaf het moment dat het alarm afgaat ze maar 5
minuten nodig hebben om een drenkeling te redden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het bedrijf waar Klaus werkt....Esvagt....beschikt over een supermoderne dingie die meer dan 300.000 euros gekost heeft.
(Foto: Klaus)
Toen
ik Klaus vroeg of ik deze foto voor mijn Blogger mocht gebruiken zei
hij: "Oooh dan moet ik eerst toestemming aan mijn bedrijf Esvagt
vragen." Een paar dagen later stuurde hij me het bericht dat het
bedrijf Esvagt toestemming gegeven had.
Met vergelijk met de hyper-moderne Esvagt dingie is die van de Galeon Andalucia maar speelgoed.
(Foto: Martin Cuijpers)
Esvagt heeft sinds de oprichting in 1981 meer dan 150 mensenlevens op zee gered.
(Hopelijk gaat de toekomstige Tattoo Donor Foundation duizenden mensenlevens redden)
Op het menu voor het middageten stond kip in de oven....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 128.....(maandag 6 juni)
Heel de dag gewerkt.....gelijk daarna 2 uur gekookt.....gelijk daarna guardia noctura (nachtwacht) tot 08.00 uur s'morgens.
Dat zijn pittige dagen.
Gelukkig komen op het einde van de week 2 nieuwe "tripulantes" (bemanningsleden) op de boot.
Dan wordt de regelmaat van de guardia noctura automatisch verlicht.
Doordat er niet gezeild kon worden....is er een bedompte en rare atmosfeer aan boord ontstaan.
Dag 129..... (dinsdag 7 juni)
Het enige pluspunt is dat de douches in de marina perfect zijn.
in Sotogrande had ik alleen koud water....
in Saint Raphael alleen gloeiend heet water....
maar in de marina van Torrevieja zijn de douches super.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ooooh ja...en het pluspunt dat door het startende toeristenseizoen op de boulevard van alles te bevelen valt....
(Foto: Martin Cuijpers)
En dat overal de muziek klinkt....
(Foto: Martin Cuijpers)
En dat alles tot in de late nachtelijke uurtjes....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 130.....(woensdag 8 juni)
Het
weinige zicht dat de toeristen op de wandelpier op de Pascual Flores al
hadden .....wordt nu geheel geblokkeerd door het plaatsen van
prefab-bouwelementen op het naastgelegen bouwterrein.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 131.....(donderdag 9 juni)
Vandaag werd ik gebeld dat ik naar de Nao Victoria ga.
(Foto: Martin Cuijpers)
De
route naar Genua ga ik niet meemaken omdat de Pascual Flores alleen
zeelieden kan gebruiken met de officiele papieren en diploma´s. En die
heb ik niet. Het schijnt dat er sinds kort in Spanje een wet is die
verplicht stelt dat op zeilschepen met toeristen alleen bemanningsleden
mogen zeilen die over het officiële "libro" beschikken. En alleen voor
tochten rond Spanje.
Dus als de Pascual Flores in de nazomer
naar La Rochelle, Amsterdam en Bremen zeilt....dan zou ik dus in
principe weer opnieuw kunnen aanmonsteren.
Het goede nieuws is dat als ik naar de Nao Victoria ga.....ik op alle 4 schepen van de stichting Nao Victoria gezeild heb.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op het moment ligt de Nao Victoria in Noord Spanje.
Om precies te zijn in Portugalete in Biskaije.
Met de bestemming Bordeau rond de 19de van Juni.
( Foto: Stichting Nao Victoria)
De Nao Victoria is voor mij als leek herkenbaar door zijn typische gesloten kraaiennesten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 132.....(vrijdag 10 juni)
En de enige beweging van enige betekenis hier geschied op het naastgelegen bouwterrein.
Daar
waar in een stadium van wachten beland zijn.....wordt er gestaag
doorgewerkt aan het nieuwe gebouw op de visserskade. De
prefeb-bouwelementen worden 1 voor 1 uit de truckendoos getoverd.
(Foto: Martin Cuijpers)
De
gemeente Torrevieja is begonnen met een prestisieuse verbouwing vaan de
vissershaven en is gestart met dit ultra-moderne gebouw als uitbreiding
van de ijsfabriek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Door
een grote buis (rechts op de foto) kunnen de vissers van de
vissersboten hun ijs "tanken" om hun juist gevangen vis te koelen.
Dag 133.....(zaterdag 11 juni)
Werkdag:
heel de dag geschuurd. De vernislaag op de deuren op het dek
verwijderd. Door de zon wordt vernis lelijk...en om in de toekomst meer
economisch te werken wordt de oude laag verwijderd door schuren....om
daarna het hout met teak-olie te behandelen. Deze teak-olie is
gemakkelijk aan te brengen met een kwast en hoeft nooit meer geschuurd
te worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 134.....( zondag 12 juni)
Luie dag....met als afsluiting de zoveelst guardia noctura (nachtwacht)
Door dat we de afgelopen tijd maar met zijn vieren waren heb ik om de 3 dagen een nachtwacht moeten doen.
De
vislijnen op de schepen heb ik nog niet 1 keer zien bewegen maar de
plaatselijke vissers naast de Pascual Flores hebben wel regelmatig beet.
(Foto´s: Martin Cuijpers)
Een van de vissers legde me uit dat het onder de achterkant van ons schip wemelt van de zeebaars.
Zeebaars oftewel lubina in het Spaans. Zeebaars is een witvissoort en wordt als vis het meeste gegeten in Spanje.
(Foto: Wikimedia Commons)
Dag 135.....(maandag 13 juni)
Na
de nachtwacht uitgeslapen en een deugdelijke reistas gekocht om de reis
naar Portugalete (Biskaje) te ondernemen. Al mijn spulletjes ingepakt
voor de reis.
Dag 136.....(dinsdag 14 juni)
Heel de dag zitten wachten op vliegticket.
Ik had lang kunnen wachten.....want nu ga ik toch mee naar Genua.
Rond
17.00 uur de waterslang ontkoppeld bij de buren van het museum met de
onderzeëer. Ik kwam teruggelopen en de groene waterslang was al aan
boord gebracht. Tenauwernood heb ik over de reling van het schip kunnen
klimmen want we waren al aan het vertrekken. Het zou van tevoren
wenselijk zijn te weten wanneer we vertrekken.
Rare situatie aan boord. Slechte communicatie.
Toevallig had ik nog een laatste foto van de toekomstige ijsfabriek kunnen maken.
(Foto: Martin Cuijpers)
De tocht naar Genua gaat 3 dagen duren.
Goodbey Torrevieja....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 137.....(woensdag 15 juni)
Ineens
zette kapitein Guti midden op zee de motor af. Hij riep iets in het
Spaans en ik zag iedereen naar het benedendek vliegen om een paar
minuutjes later in zwemkleding terug te komen. Heeej....er zou gezwommen
worden. De touwladder werd bevestigd en de eersten sprongen al in de
rimpelvrije golven.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het
was geleden dat ik vanaf een boot in de zee gesprongen heb. Zou ik het
doen.....of toch maar niet....of toch wel....? Het adreailinepeil in
mijn bloed steeg naar een ongekend hoogtepunt.
In
een flits deed ik mjn korte broek uit....en sprong. Het overbekende
geluid-gedruis in mijn oren van onder water te zijn....voelde aan als
een sensatie.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 138.....donderdag 16 juni )
De first officer Johnny heeft mij het stuurwiel leren bedienen in 1 enkele nachtwacht. Bedankt....Johnny....!
(Foto: Martin Cuijpers)
En
als kers op de taart weer Dolfijnen gezien....de laatste keer dat we
deze prachtige dieren gespot hadden was voor de kust van Monaco. Deze
groep sprong met flinke sprongen door de golfslag van een hybride boot.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 139.....(vrijdag 17 juni)
gearriveerd in Palamos
wederom nachtwacht
2 nieuwe tripulanten aangekomen.
Dag 140.....(zaterdag 18 juni)
uitgegaan in Palamos
Dag 141.....(zondag 19 juni)
vertrek naar Genua
Dag 142.....(maandag 20 juni)
Dag 143.....(dinsdag 21 juni)
Dag 144.....(woensdag 22 juni)
aankomst Genua
Dag 145.....(donderdag 23 juni)
Dag 146.....(vrijdag 24 juni)
Dag 147.....( zaterdag 25 juni)
Dag 148.....(zondag 26 juni)
zeilparade en daarnavertrek naar Valencia
Dag 149.....(maandag 27 juni)
Dag 150.....(dinsdag 28 juni)
Dag 151.....(woensdag 29 juni)
Golven van meer dan 4 en halve meter.
Het stuurwiel met alle instrumenten werd tegen de reling geslagen en met de spatterelende bemanningsleden daar omheen.
Guti, Cayetano en Fran.
Dag 152.....(donderdag 30 juni)
Geleerd om het logboek in te vullen. Diario de navigation in.
Dag 153.....(vrijdag 1 juli)
aankomst in Valencia
en dezelfde dag gewerkt in het museum......nou ja...museum!.....
de mededeling dat ik werkelijk naar de Nao Victoria zou vertrekken en wederom nachtwacht.
Op
het naastgelegen schip de Palinuro hadden de bemanningsleden een
ontvangst receptie georganiseerd. Gestoken in spierwitte en perfect
gewassen en gestreken kleding.
(Foto: Martin Cuijpers)
In contrast tot de smoezelige T-shirts op de Pascual Flores.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Mijn vader zei me altijd: " Je moet niet ??????????????? buiten hangen.....jongen."
Dag 154.....(zaterdag 2 juli)
vertrek naar San Sebastian
Met de taxi naar het vliegveld van Valencia.....
(Foto: Martin Cuijpers)
.....om de lange reis via Madrid naar San Sebastian te ondernemen. De naam van San Sebastian in het Baskisch is Donostia.
Dag 154.....(zondag 3 juli)
Vertrek vanuit Madrid naar San Sebastian alwaar ik de tocht voortzet met de bus naar het schip Nao Victoria.
Ik was blij de Nao Victoria in de haven te zien liggen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 155.....(maandag 4 juli )
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 156.....(dinsdag 5 juli)
receptie aan boord
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 157.....(woensdag 6 juli)
lezing aan boord.
Foto: Martin Cuijpers)
Dag 158.....(donderdag 7 juli)
(Foto: Martin Cuijpers)
Gesprek met de koster Ignacio van het kleine kerk aan de haven.De naam Ignacio is in het Baskisch Iñaki.
Dag 159.....(vrijdag 8 juli)
Dag 160.....(zaterdag 9 juli)
(Foto: Martin Cuijpers)
Overal in San Sebastian vind je verwijzingen naar het rijke maritime verleden van de stad.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 161.....(zondag 10 juli)
Bezoek
gehad van Wim en Jenneke die in de haven onze buren waren. Als geschenk
voor de bezichtiging van de Nao Victoria hadden ze een pot Hollandse
pindakaas meegebracht. Lekker....! Dank je wel.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op
de boulevard 2 billboards tegengekomen van 2 filmsterren die ook in
mijn Blogger First Tattoo Donations voorkomen....namelijk Brat Pitt:
(Foto: Martin Cuijpers)
.....en Penelope Cruz:
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 162.....(maandag 11 juli)
Zafarancho en vertrek naar La Rochelle
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De caroussel in San Sebastian (Donostia) doet me denken aan de caroussel in Saint Raphael.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 163.....(dinsdag 12 juli)
3 dagen gezeild en alle zeilen ingezet .
6 trainees aan bord gehad.
speciaal
voor de trainees de koers veranderd en een rondje gemaakt om de zeilen
in te openen. want iedereen wachtte vol spanning op dit moment.
Bezoek
gehad van Wim en Jenneke die in de haven onze buren waren. Als geschenk
voor de bezichtiging van de Nao Victoria hadden ze een pot Hollandse
pindakaas meegebracht. Lekker....! Dank je wel.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 164.....(woensdag 13 juli)
aankomst La Rochelle
Dag 165.....(donderdag 14 juli)
gewerkt als piraat
Dag 166.....(vrijdag 15 juli)
gewerkt al piraat en uitgegaan in La Rochelle
Vorige week: Een bezoeker toonde met veel trots zijn Tattoo van een piraat.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 167.....(zaterdag 16 juli)
vrije dag
Dag 168.....(zondag 17 juli)
zafarancho 0m 20.30 uur...met bestemmming Saint Malo. 3 dagen navigeren en zeilen.
Voor de eerste keer de kapitein ontmoet. Ik was benieuwd wie de kapitein van de Nao Victoria zou zijn.
In
het begin dacht ik het dat het Rafa was. Rafa had ik in Sete gezien op
de Pascual Flores. Hij vertelde me dat hij de contra maestre is. Toen
ik echter daarna Miguel zag was ik er van overtuigd dat hij dat de
kapitein moest zijn. Qua uiterlijk lijken Rafa en Miguel trouwens veel
op elkaar.
(Foto:
Dus
verwisseling is niet zo moeilijk. Maar toen kwam echt de
confusing....Miguel is de first officer. Toen wist ik het ook iet meer.
Op het eind van de dag zag ik een nieuw gezicht aan boord. Een vrouw.
Onze kapitein is een vrouw....! Wow.!
De Nao Victoria beschikt over 2 diesel motoren van het merk John Deere.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op deze foto staan de first officer Miguel en de jefe de maquinas Kevin.
Dag 169..... (maandag 18 juli)
Voor
de eerste keer met de pinzote gemanouveerd. Het is niet zo gemakkelijk
als het er uit ziet. Na een 4-uur wacht had ik het toch redelijjk onder
de knie. Dacht ik. De volgende wacht werd het ronde stuurwiel naar
boven gehaald en verwisseld met de pinzote-paal. Begon de stress opnieuw
want het ronde stuurwiel reageert totaal anders.
De
kapitein heeft me geïnstrueerd om niet alleen naar het kompas te
kijken....maar ook naar de sterren en overdag naar andere
aankopingspunten. Met de sterren navigeren is een kwestie van gewenning
maar het heeft wel wat.
Dag 170.....(dinsdag 19 juli)
(Foto: Martin Cuijpers)
De kapitein heet Rosario Fernández
Dag 171.....(woensdag 20 juli)
aankomst in Saint Malo
Kleine wandeling gemaakt in het ommuurde stadsgedeelte.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag172.....(donderdag 21 juli)
Omdat Saint Malo een kustplaats is komt men overal herrineringen uit de maritieme verleden tegen.
Zoals de vele kanonnen die nu dienen als afscheiding. Er moet wel vermeld worden dat de huidige kanonnen copiën zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
De orginele kannonen zijn te bezichtigen in het stadsmuseum. Overal in het centrum ziet men de half ingegraven kanonnen.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 173.....(vrijdag 22 juli)
uitgegaan na 22.00 uur
in La Belle Epoque
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 174.....(zaterdag 23 juli)
Dag 175.....(zondag 24 juli)
De
Etoile du Roy is een replica die gebouwd is in Marmaris in Turkije. De
origene Franse Galjoen (Fregat) met de eerdere naam Grand Turk is
vroeger gestolen door de Engelsen. En heeft de thuishaven in het Franse
Saint-Malo in Bretagne. Met een lengte van 46,30 meter is de Etoile de
Roy maar 5 meter kleiner dan de Galeon Andalucia.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
De handkanonnen (Falconetes) lijken veel op die van de Nao Victoria.
(Foto: Martin Cuijpers)
Der motoren van de Etoile du Roi...
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 176..... ( maandag 25 juli)
Juancho
heeft met zijn mes mosselen los gestoken. Genoeg voor een lekkere
portie. Tijdens het binnenvaren van de haven zag ik inderdaad dat de
kades bedekt waren met mosselen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Maar de dag ervoor heeft Juancho ook beet gehad.
(Foto: Martin Cuijpers)
Deze
keer was een grote krab de pechvogel. Gelukkig heeft het diertje een
beetje geluk gehad omdat in de haven teveel petroleum drijft en dat gaat
de smaak echt niet bevorderen. Dus na een poosje heeft hij zijn
vrijheid terug gekregen.
(Foto: Martin Cuijpers)
"Tussen
de wal en het schip vallen" is een uitdrukking.... maar tussen wal en
het schip kun je ook wel eens een flinke vis vangen.....
(Foto: Martin
Cuijpers)
Gelukkig voor deze vis.....hebben ze hem weer in het water terug gezet.
Op een Spaans schip hoort eigenlijk Spaanse muziek:
Een viertal zangers uit Segovai hebben ons verrast met hun gezang.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vooral de vrouwelijke bemanningsleden waren in de indruk de muziek van het groepje Spaanse zangers.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 177.....(dinsdag 26 juli)
Werkdag als piraat....veel berzoekers aan het lachen gemaakt
Dag 178.....(woensdag 27 juli)
Rondleiding gegeven op het schip aan een Nederlands gezinnetje. Later hun boot bezocht.
Een
van de jongetjes was zo in de indruk geweest van de piratenboot en de
piraat dat hij de hele nacht bijna niet geslapen had. Als dank had hij
een mooie tekening getekend en had een lieve brief geschreven.
Dag 179....(donderdag 28 juli)
Op bezoek geweest op de catamaran die naast ons in de haven lag.
(Foto: Martin Cuijpers)
De
enthousiaste kapitein vertelde me dat zijn boot een snelheid van 38
knopen haalt. Op hetzelfde moment kwam de boot van de eerste vrouw die
de route du rhum had gewonnen op de achtergrond de haven binnen gelopen.
"En deze catamaran van Florlence Th kan onder gustige omstandigheden de
snelheid van wel 42 knopen halen", voegde hij spontaan toe.
En
als dat nog niet genoeg was....liep een blauwe catamaran binnen. "En
deze haalt zelfs een sneheid van 52 knopen." Het scheen op het moment
één van de meest snelle boten ter wereld te zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op deze foto is op de achterkant de boot van Florence Arthaud te zien.
In
de haven is een plaquette met een handafdruk van Florence Arthaud die
in 1990 als eerste vrouw de route du rhum gewonnen heeft. De route du
rhum gaat van Saint Malo naar Guadeloupe.
(Foto: Martin Cuijpers)
Rondleiding gegeven aan2 gezinnetjes uit Antwerrpen. Hetzelfde gezin had 2 boten in de haven liggen.
Lekker Duveltje gedronken.
(Foto: Martin Cuipers)
Onder
het genot van dit Belgische biertje vingen mijn oren het gezang van een
koor op. Het geluid kwam van mijn schip. Ik zei tegen mijn gastheer en
vrouw: "Hoe gezellig ik ook het vind hier....maar de plicht
roept.....aan boord vlan de Nao Victoria is een visserskoor aan het
zingen en mijn aanwezigheid wordt verlangd.
Jammer....maar het is niet anders."
Eens te meer op deze reis werd bewezen dat iemand niet op 2 plaatsen tegelijkertijd kan zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 180.....(vrijdag 29 juli)
Twee pistolen gekocht als versiering voor mijn piraten kleding.
(Foto: Martin Cuijpers)
En opnieuw een foto gemaakt van le pirate de malo
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 181.....(zaterdag 30 juli)
Iedere
keer als ik een rad van fortuin....oftewel in het Frans "La Grande
Roue" zie....moet ik stevast aan het grote rad in Saint Raphael denken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 182.....(zondag 31 juli)
Dag 183.....(maandag 1 augustus)
vertrek Loctudy
laat op de avond miezerregen.
Dag 184.....(dinsdag 2 augustus)
Heel de dag is het mistig geweest.
(Foto: Martin Cuipers)
Met
een zicht van minder dan 300 meter. Als je niets ziet...kun je alleen
op de kompas vertrouwen. Dat is echter wel een prima manier om te
oefenen te timon en de pinzote nauwkeurig te bedienen.
Als
je omringd bent met een dicht gordijn van mist krijg je op de stille
zee af en toe het onheilspellende gevoel in de film Pirates of the
Caribean te zitten. En dat plotseling een gigantisch zeemonstervoor je
boeg verschijnt. Om daarna je laatste uur op deze wereld in te luiden.
Dag 185.....(woensdag 3 augustus)
Aankomst in Loctudy.
Dag van onderhoud.
(Foto: Martin Cuijpers)
Nieuw rood design-teken op de zeilen gemaakt net als we dat in Genua gedaan hadden voor de Santa Maria.
Met vereende krachten werd het zeil in zijn geheel naar de kade gesjouwd om daarna weer op zijn plaats te brengen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na
22.00 uur met enkele mede-bemanningsleden wat gaan drinken in een bar
in het piepkleine vissersdorpje. (Pilar, Juancho, Xavier en Oscar)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 186.....(donderdag 4 augustus)
Vrije dag
In
het zonnetje naar de rij wachtende bezoekers van de Nao zitten kijken
en na een lange periode de tijd gehad om mijn Blogger een beetje bij te
kunnen werken.
Na
22.00 uur was het gehuchtje compleet uitgestorven. Geen enkele bar of
restaurant was nog open. Voor een piraat zijn dorpjes als Loctudy een
nachtmerrie.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 187.....(vrijdag 5 augustus)
Dag 188.....(zaterdag 6 augustus)
Dag 189.....(zondag 7 augustus)
Dag 190.....(maandag 8 augustus)
Vertrek naar Vilagarcia de Arosa.
Ala je in een huis woont en de omgeving bevalt niet.....kun je niet zo maar 1..2...3..verhuizen.
Met een boot kan dat wel...!
Nog snel voor het vertrek werd een instructie sessie gegeven "man over boord"....oftewel in het spaans: " hombre al agua"
(Foto: Martin Cuijpers)
Guancho had zich als vrijwilliger aangeboden en met een sierlijke duik sprong hij in het koude water.
Aan de reling stond Xavier die continue: "hombre al agua" schreeuwde en naar het slachtoffer bleef wijzen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Spartelend
in het water....wachte Guancho totdat er hulp aankwam. Die hulp
verscheen in de vorm van een Dingie nadat allereerst een reddingsband
naar Guancho gegooid was.
In de Dingie zaten Rafa en Miguel die vliegensvlug de rubberboot gestart hadden en naar het "slachtoffer" spoedde.
Dag 191.....(dinsdag 9 augustus)
Timon compleet afgebroken
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Na bliksemsnelle maniobras de pinzote voor de dag gehaald.
Voor
de zoveelste keer heeft Paula overgegeven. Het zeeziek-zijn begint bij
haar parten te spelen. Ook Martha en Pilar konden hun eten niet binnen
houden. Aan onderkant van de reling kwam het braaksel voorschijn. Het is
te gevaarlijk over de reling over te geven en zodoende zag je enkele
bemanningsleden gehurkt onder de reling zitten. Met een bleek gezicht
moeten ze zelf alles wegspoelen.
Dag 192.....(woensdag10 augustus)
Pilar van de trap in de werkplaats van de engine room gevallen
Dag 193.....(donderdag 11 augustus)
Guancho heeft eentonijn gevangen
Zijn onderkaak was geheel los gescheurd
Bijna een ding (wieltje) op mijn hoofd gevallen.
Vandaag voor de zoveelste keer geprobeerd de as de guia te knopen.
(Foto: Martin Cuipers)
Aankomst in Vilagarcia de Aurosa
(Foto: Martin Cuijpers)
S´avonds na 22.00 uur uitgegaan.
Dag 194.....(vrijdag 12 augustus)
Op een plein in het centrum draaiden 2 dj,s de mooiste muziek uit de jaren ´80 en ´90.
(Foto: Martin Cuijpers)
Honderden mensen stonden op de deun mee te springen.
Dag 195.....(zaterdag 13 augustus)
Op zaterdag is er een markt in Vilagarcia.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 196.....( zondag 14 augustus)
Dag 197.....(maandag 15 augustus)
Weer een dag gewerkt als piraat en wederom een hoop kinderen en hun ouders aan het lachen gemaakt.
Na de guardia uit willen gaan doch de regengoden waren me niet gunstig gestemd.... het regende pijpenstelen.
Plotseling werd het droog.
Op
het gebied van uitgaan dacht ik bijna alles wist maar wat ik hier in
Vilagarcia gezien heb....was werkelijk de top. Bijna 24 uur waren de
pleinen gevuld met dansende en drinkende mensen.
"a tope"in het Spaans oftewel bomvol. Alles tjokvol.
Toen
ik rond 11.00 uur in de morgen naar de douches in de haven liep....zag
ik op de straat van de markt nog steeds honderden jongeren dansen.
Dag 198.....(dinsdag 16 augustus)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 199....(woensdag 17 augustus)
1 dag navigatie naar Vigo.
Met een aantal trainees omdat het maar 1 dag varen was.
De kapitein was niet revreden over het tempo van de maniobras. Met het gevolg dat iedereen de "milie" kreeg.
Dag 200.....(donderdag 18 augustus)
Te
horen gekregen dat als ik voordat we in San Lucar zijn de asdeguia en
de bastrinker niet kan knopen....dat ik kan vertrekken..
Dag 201.....(vrijdag 19 augustus)
Dag 202.....(zaterdag 20 augustus)
Na 22.00 uur nvrij.
Bij de haven was een concert van Iggy Pop aan de gang. Een hoop herrie en felle lichten.
Ben nooit een fan van Iggy Pop geweest
Dag 203......(zondag 21 augustus)
Vrije dag.....nou ja.... vrije dag.....!
Als je om 20.00 zafarrancho hebt kun je niet echt over een goeie vrije dag spreken.
Dag 204.....(maandag 22 augustus)
Navigatie naar???
Dag 205....(dinsdag 23 augustus)
Dag 206.....(woensdag 24 augustus)
In de golf van Biskaije hebben orcas zeilschepen aangevallen
1 zeilschip is gezonken.
De 5 opvarenden zijn gered.
Schijnt dat de volwassen orcas de roeren van kleine schepen aanvallen en kapot bijten om hun jongen te leren hoe te jagen.
Ze leren om de staart van hun prooi stuk te bijten zodat de vis stuurloos wordt en niet meer kan vluchten.
Dag 207.....(donderdag 25 augustus)
Aankomst in Mazagon.
De
laatste dagen was bestemming nog steeds niet ingevuld in het logboek.
Dus ik was verrast dat plotseling de defensas gereed gemaakt moesten
worden.
Dag 208.....(vrijdag 26 augustus)
Dag 209.....(zaterdag 27 augustus)
In Mazagon heeft de
Kapitein afscheid genomen
Mijn mobiel is kapot.
En nu doet bij overmaat van ramp mijn laptop het ook niet meer.
Dag 210.....(zondag 28 augustus)
Dag
van onderhoud....en tegelijkertijd het museum. Iedereen die niet in het
museum werkte....werd aan het schilderen gezet. Voor de zoveelste keer
werd bewezen dat een goede vrijwilliger niet altijd per definitie ook
een goede schilder is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zelfs het water tussen het schip en de wal werd vervuild met een laag gemorste verf.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 211.....(maandag 29 augustus)
Nieuwe mobiel gekocht in Huelva
Dag 212....(dinsdag 30 augustus)
Dag 213.....(woensdag 31 augustus)
Vandaag arriveert de nieuwe kapitein voor de tocht Mazagon-Sanlucar....de admiraal van de vloot ....Manuel Murube.
Om 22.00 uur zafarancho.
Dag 214.....( donderdag 1 september)
Mazagon - Sanlucar
Zie fotos
Het is een genot om met de kapitein Manuel Murube....oftewel Manolo....te navigeren.
Dag 215....(vrijdag 2 september)
De dagen vliegen voorbij.
In
de haven van Sanlucar hebben de inwoners van het vissersplaatsje de
mogelijkheid om de Nao Victoria gratis te bezoeken en te bezichten.
Op mijn vrije dag het kasteel van Sanlucar bezocht : Castillo de Santiago
Zie 2 fotos
In het centrum van Sanlucar kwam ik een soort standbeeld tegen over het verhaal van Pigafetta en de Nao Victoria.
Zie foto
Meer en en meer besef ik wat de Nao Victoria betekent voor de Spaanse geschiedenis en de maritieme geschiedenis in het algemeen.
Door Pigafetta geschreven verslagen is men in staat geweest de replica van de Nao Victoria zo natuurgetrouw te constueren.
Dag 216.....(zaterdag 3 september)
Dag 217.....(zondag 4 september)
Guardia noctura gehad.
Om
2 uur begonnen de vissersboten uit te varen Met veel kabaal. Zelfs de
kapitein werd in zijn slaap gestoord. Samen hebben we....steunend aan de
reling...staan turen naar de 1 naar 1 van de 16 vertrekkende
vissersboten. Het roer ging als een gek tekeer bij iedere golfslag.
Dag 218.....(maandag 5 september)
Dag 219.....(dinsdag 6 september)
Dag 220.....(woensdag 7 september)
Voor de 3de keer vertrek ik op een schip vanuit de haven van Puerto Sherry.
(Foto: Martin Cuijpers)
De eerste keer aan boord van de Santa Maria...en nu aan boord van de Nao Victoria.
Deze morgen:
Juni: "Vieren ze ieder jaar de verjaardag van de eerste reis rond de wereld?"
Ik:
" Neeeej...natuurlijk niet...!" Ze zijn 3 jaar bezig geweest om van
deze 500ste verjaardag van de eerste reis rond de wereld een grote
hapening te maken. Deze feestweek in Sevilla is uniek."
Juni: "Oooh...ik dacht dat het ieder jaar gevierd werd."
Ik:
"Nee... dit is de eerste keer. Daarom is het z´n grote eer voor ons om
juist aan boord van de Nao Victoria naar Sevilla te koersen. Dit maak je
maar 1 keer in je leven mee."
Juni: "Oooooh.................."
Aan boord sprak ik met Pedro De Tolosa.
Pedro leeft in Tolosa in Noord Spanje. Dichtbij de plaats van Elcano....namelijk Getaria.
De
afstand van Tolosa naar Getaria is zo'n 30 kilometer. Omdat Pedro een
afstammeling is van 1 de bemanningsleden van de Nao Victoria tijdens de
eerste reis rond de wereld heeft hij besloten om 10 augustus 2019
dezelfde reis als Sebastian Elcano en Magelhaen te maken..
En
nu is hij aan boord van de Nao Victoria om morgen zijn eigen werelreis
in Sevilla te eindigen. Net als zijn over-over-over grootvader Pedro
Tolosa.
(Zie foto)
Bij
het binnenvaren van de Guadalvivir stonden mensen op de oevers te
zwaaien om ons te verwelkomen. Voor de bewoners aan de Guadalviquir was
het zien van zoveel historie een belevenis.
Zie foto
Bij
het zien van de flamingos en de ibissen aan de wederzijdse oevers :
bedenk ik me hoe wonderlijk het moet zijn geweest voor de vogels
destijds om de Nao Victoria precies 500 jaar geleden zien voorbij te
varen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Laat in de avond hebben we aangemeerd in de haven van Tablada van Sevilla in
afwachting van de start van de festiviteiten morgen.
We hebben het museum al opgebouwd en hoeven morgenvroeg alleen het laatste stukje te varen.
De eerste reis rond de wereld was in die tijd... 1522...te vergelijken met de eerste stap op maan.
(Foto: Public Domain Pictures)
Je
moet bedenken dat je op deze heuglijke dag 8 september 1522
onomstootlijk bewezen was dat de aarde niet plat was....maar rond.
Dag 221.....(donderdag 8 september)
De Nao Victoria wordt om 10.00 verwacht aan de Muelle de la Delicias.
Ik ben er niet zeker van....maar ik denk dat het zoiets van "de kade van van de lekkere dingen" betekent...
De vroegere schepen brachten namelijk de meest verscheidene specerijen en heerlijkheden mee uit de orieentale wereld.
Foto specerijen in de Nao.
Dag 222.....( vrijdag 9 september)
Verkleed als de 18 overlevenden van de eerste reis rond de wereld.
(Foto: Tripu Nao)
Als ware helden ingehaald.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 223.....(zaterdag 10 september)
Documentaire makers gesproken.
Foto van 2 roeiboten
Aan
boord maken verschillende bemanningsleden gebruik van een hangmat. Heb
nooit geweten dat de hangmat door Columbus in Europa geïntroduceerd
was.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 224.....(zondag 11 september)
Laatste dag van de feestweek.
Meer dan 3200 bezoekers geregistreerd op de tikker.
In Sevilla een piraten ring met een doodskop gekocht.
(Foto: Martin Cuijpers)
De
kinderen die de boot bezoeken zijn verheugd een piraat te zien en
kijken met volle verwondering naar de ring als ik hun vertel dat ik deze
gekregen heb van kapitein Morgan en dat wij sindsdien vrienden zijn.
Dag 225.....(maandag 12 september)
In
de vroege morgen werd ik gewekt en merkte dat we al vertrokken waren
richting Malaga. De defensas waren al bevestigd en we stonden op het
punt om de sluis binnen te varen.
Het was een bijzondere ervaring om eens niet altijd op zee te navigeren maar een rivier af te zakken.
Zie foto El Galeon naast ons.
Dag 226.....(dinsdag 13 september)
Op weg naar Malaga.
Dag 227.....(woensdag 14 september)
De brandblusboot van de plaatselijke brandweer in Malaga verwelkomde ons door een staaltje van hun kunnen te tonen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het touwwerk in de schepen moet een speciale maniier geknoopt worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ik
weet niet precies hoeveel meter touw en kabels aan boord van de Nao
is....maar ik weet dat de Galeon Andalucia meer dan 4000 meter touw
(cabo in het spaans) heeft.
Het hondje van de dag:....
(Foto: Martin Cuijpers)
Een Tattoo met een piraat.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 228.....(donderdag 15 september)
Een bezoek gebracht aan de Götenborg die toevallig in de haven van Malaga lag.
(Foto: Martin Cuijpers)
De Götenberg pretendeert het grootste zeilschip ter wereld te zijn.
(Foto: Martin Cuijpers)
Met
een profesiële bemanning van 20 marineros en bijna 50 vrijwilligers
kunnen ze zeiltochten met groepen tot 120 personen organiseren.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Boven in deze balk is een restant verwerkt van de originele Götenborg verwerkt die aan de kust van Zweden gezonken is ???
(Foto: Martin Cuijpers)
Alles aan de Götenborg is enorm.
(Foto: Martin Cuijpers)
En ik dacht dat de Galeon met zijn meer dan 4000 meter touw al speciaal was.....moet je deze touwen eens zien.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
In het centrum van Malaga het museum bezocht waar mijn reis meer dan 7 maanden geleden begonnen is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het museum is gratis te bezoeken.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 229.....(vrijdag 16 september)
Regelmatig komen filmploegen het schip bezoeken....
(Foto: Martin Cuijpers)
Deze keer verkleed in 16-eeuwse kledij voor een documentaire over Magelhaen of Columbus geloof ik.
Omdat ik maar de helft van het Spaans versta......ontgaan veel dingen aan mij.
In ieder geval: de vroegere kostuums creeen een romantische sfeer aan boord.
(Foto: Martin Cuijpers)
Alhoewel
de Nao Victoria DE locatie is voor historische films en documentaires
is er tot nog toe niet veel gerealiseerd op dit gebied.
Op
de kade was een man neersgestreken en had zijn mountainbike tegen een
meerpaal geplaatst...en was begonnen met het schetsen van het schip.
Enthousiast begon hij te vertellen over zijn hobby. Zijn naam was
A.Cisneros. De volgende morgen vroeg hij naar mij....en vol trots toonde
hij zijn voltooide kunstwerk.
En inderdaad mocht gezegd worden dat het een kunstwerk was.
Dag 230.....(zaterdag 17 september)
Hoogst belangrijk bezoek gehad van een kleine piraat.
(Foto: Martin Cuijpers)
Geweldige dag....
Met de opdracht om een "message in a bottle" van boord te gooien als we op open zee zijn.
Bij deze:
Dag 231.....(zondag 18 september)
Zafarancho. Iedereen moet om 20.00 uur aan boord zijn.
Enkele trainees zijn al aan boord.....de anderen arriveren morgenvroeg.
Goodbey Malaga.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Meer
dan 7 maanden geleden ben ik op het schip El Galeon Andalucia uit
Malaga vertrokken....en nu bijna hetzelfde aan boord van de Nao
Victoria. Op naar de volgende 7 maanden....!!!
Dag 232.....(maandag 19 september)
Een 1 dags traversia naar Motril.
Deze
keer hadden een aantal trainees geboekt en onder hen was Helena die
gespecialiseerd was. Nou ja, gespecialiseeerd....ze had een boek van een
bekende zeiler gekocht en een moderne sextant.....en wilde dit nu in de
praktijk testen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tezamen met Mirzam hebben ze geprobeerd de juiste koers ( rumbo in het Spaans) te berekenen.
Al vlug nadat we het ruime sop gekozen hadden kwamen we langs El Palo gevaren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Met zijn afschuwelijke toren die ik herken van de vele keren dat ik met de bus naar het strand aldaar geweest ben.
Vanuit
mijn dorp Villanueva de la Concepcion is het mogelijk voor de
dorpbewoners om voor 2 euro in het zomerseizoen met de bus naar het
strand van El Palo te gaan.
Dag 233.....(dinsdag 20 september)
Heel
de dag onderhoud gedaan. Sommigen zijn ijverig in de weer met de
verfkwast....weer anderen zijn aan het poetsen en de boel aan het
desinfecteren.
Een hoop avocado´s en mangos werden uit de finca van een bemanningslid meegebracht als geschenk voor iedereen aan boord.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na
mijn wacht om 22.00 uur een drankje willen gaan drinken. Bij het
verlaten van de boot trof ik Mirzam die als een verdwaalde hippy met
zijn guitaar aan het spelen was.
(Foto: Martin Cuijpers)
Toen
ik een muntje van 50 cent op zijn guitaarfoudraal gooide ....keek hij
me met een zuur gezicht aan alsof hij wilde zeggen: "Is 50 cent alles
wat je kunt missen.? Kan er geen euro van af.?" Nou Mirzam: je speelt
goed...maar voor 1 euro moet je echt nog wel wat oefenen.
Het
uitgaan in een andere haven is iedere keer afhankelijk van de afstand
van de boot naar het dorp of de stad of het dorp. Bij de haven van
Motril is in de week alles vroeg gesloten was. De pech deze avond was
dat alles al gesloten was.
Zelfs de bar met de toepasselijke naam Capitan Morgan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 234.....(woensdag 21 september)
Vrije dag. Een hard verdiende vrije dag. Het slaaptekort van de laatse maanden heeft zijn sporen achtergelaten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Heb nu tijd om mijn achterstallig werk aan mijn Blogger goed te maken.
Te beginnen met een biertje in de bar Capitan Morgan in de haven.
Dag 235.....(donderdag 22 september)
Het "international Team". Met Angie...de vriendin van Jauncho...en Eduardo uit Madrid.
(Foto: Martin Cuijpers)
Hondjes aan boord van de Nao Victoria.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dit hondje was net niet te groot om op de arm te dragen en mocht daarom op het schip.
Sinds
ik de piraat op de boot speel is het tipgeld verdubbeld. Na het maken
van een foto met de piraat van de Nao Victoriavliegen de tips (propinas
in het Spaans) in de schatkist. Mirzam is zo creatieef geweest om een
vloot van zilveren bootjes te maken. Met zilver-folie had hij het
fooiengeld verdeeld en op ieder schip een zilveren mast gemaakt met onze
naam. Bedankt Mirzam.
(Foto: Martin Cuijpers)
Bij
het zien van deze "zilvervloot" kwam een hoop jeugdsentiment bij me op.
In mijn jeugdjaren had een bekende bank in Nederland een spaarsysteem
op de markt gebracht speciaal voor kinderen. Met grote ijver deponeerde
ik mijn spaargeld op dit "eigen" bankboekje met het vooruitzicht op hoge
rentes.
Ik ben in mijn jeugd wel meer voor de gek gehouden....!
Ik had gewild dat ik wat meer van mijn geld geprofiteerd en genoten had.
Dag 236.....(vrijdag 23 september)
(Foto: Martin Cuijpers)
Juancho heeft weer een vis gevangen. Het mooie is dat hij de vis gelijk daarna weer in het water terug gezet.
Dag 237.....(zaterdag 24 september)
Vrije
dag. Ook vandaag mijn achterstallig werk aan mijn Blogger weggewerkt.
Wederom in de bar Capitan Morgan. Onder het genot van een alcoholische
versnapering en een heelijke tapa. Wat wil je nog meer.
(Foto: Martin Cuijpers)
In dit soort omgeving voel ik me in mijn hum.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 238.....(zondag 25 september)
Vrije
dag. Omdat de dag in teken staat van de aankomende zafarancho om 20.00
uur en mijn guardia noctura kan je niet echt ongedwongen genieten. Heb
er maar het beste van gemaakt en ben een uurtje aan het strand gaan
zonnebaden. Bij overmaat van ramp moet in tijdens de nacht om 06.30 de
hele bemanning wekken en moet zorgen dat het ontbijt met de koffie voor
17 personen klaar staat.
Ik
zet de altijd de koffiepotten klaar in het begin van de nacht zodat ik
om 06.00 alleen het vuur hoef te steken. Nou....daar ging ik dus in de
foutf. Klokslag 06..00 uur wilde ik het gas aanteken.....was er
godverdomme nergens een aansteker te vinden. Heb ik 3 officials wakker
moeten om te vragen of ze een aansteker hadden. Je kunt je wel indenken
wat een grimmige antwoorden ik naar mijn hoofd geslingerd kreeg.
Dus stress "all over". Vooral als je je bedenkt dat ik al 2 weken vraag voor nieuwe gasaanstekers.
In
het begin maakte ik druk om geen fouten te maken zodat ze me van de
schepen zouden kunnen sturen. Welnu....ik ben nu op het punt aanbeland
dat het me geen flikker meer interesseert wanneer ze me wegsturen.
Dag 239.....(maandag 26 september)
Weinig
geslapen en gelijk daarna gaan navigeren. Had de wacht met kapitein
Manuel (Manolo) van 08.00 tot 12.00 uur en 20.00 tot 24.00 uur en kon
dus om 12.00 uur gaan slapen. Ik was kei-kapot.
We
zouden naar Puerto Sherry gaan voor film opnames maar door het slechte
weer dat voorspeld was in de straat van Gibraltar had Manolo besloten de
koers naar het oosten te zetten. Richting Almeria.
In
het logboeek was geen bestemming ingevuld zodat ik verrast was dat ik
in de loop van de dag de glinstering van de werkaatsing van de zon op de
glazen kassen in Almeria zag. Dus we zouden verder gaan.
Dag 240.....(dinsdag 27 septermber)
Kort
na middernacht werden de defensas gereed gemaakt om aan te meren. We
waren bijna in de haven van Garrucha aangekomen. Na een korte nachtrust
de dag gestart voor onderhoud.
Laat op de avonnd was kapitein Gudi aan boord gekomen. Hij zou de kapitein zijn tijdens het filmen op zee.
Dag 241.....(woensdag 28 september)
De
dag van de filmopnames (rodaje) met de Duitse regiseur Eike??. Men was
verteld dat Eike uit Munchen afkomstig was maar op zijn visitekaartjte
zag ik dat het hoofdkantoor van het filmgezelschap in Berlijn gevestigd
is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Eike
Schmitz was een gedestingeerde heer met typiche regiseurs/filmster
hoed. Die hij alleen afdeed om de pinzote te bewegen. In het begin
hoefde hij niet zo nodig het schip te besturen....maar toen ik hem
aanraadde om 1 keer in je leven het gevoel moet ervaren om zo`n machtig
te manouveren....zag je hem met volle teugen genieten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Assistent heette Lenny
Americo Vespuci heette Miguel ? (Uit Venetie)
De maat van Americo heette Massimo. (Uit Venetie)
De
film/documentaire zou gaan over Americo Vespuci en zou me mijn eerste
filmrol als figurant bezorgen. In het ruim was de filmcrew bezig met het
aankleden van de hoofdrolspelers. Plotseling viel mijn oog op een helm
die opvallend leek op de helm op het schilderij in mijn huiskamer. Dat
schilderij heette "de man met de helm" en is van Rembrandt van Rijn.
Jaren geleden heb ik dat kunstwerk gekocht tijdens een vakantie in
Phuket in Thailand.
Dag 242....(donderdag 29 september)
Onderhouds werkzaamheden.
Schilderen van de falan (de scheepslamp)
Nagenieten van de indrukken van de filmshooting.
(Foto: Martin Cuijpers)
Barbeque
aan boord gehad. Dat betekent voor mij honger lijden. Als ik de rest
het half rauwe vlees zie verorberen.....heb ik geen trek meer.
Na
een paar pilsjes leek het me verstandiger om het nachtleven van
Garrucha te gaan verkennen. Dat was de tweede domper. Net zoals in veel
andere toeristenplaatsjes was het buiten het seizoen totaal
uitgestorven.
Bij
de terugkomst werd ik verwelkomd door de boeg van de Nao Victoria die
door het nachtelijk schijnen van de maan een beetje op een gezicht leek.
Met twee ogen en neus. De ogen keken me aan alsof ze wilden zeggen:
"Wat komt die rare snuiter hier nog zo laat doen.?
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 243.....(vrijdag 30 september)
In een restaurant aan mijn Blogger gewerkt onder het genot van een pilsje en een lekkere tapa.
In
de ingang stond een aquarium met enkele kreeften. Met een blauw
elastiek vastgebonden poten wachten ze op het tijdstip dat ze levend
gekookt gaan worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 244....(zaterdag 1 oktober)
Wederom
"rodaje" oftewel filmshooting. Nu met een Engelse filmcrew. Ik kwam
Crispa? tegen die ook in Sevilla gefilmd heeft. Zij herinnerde mij
gelijk en het was een leuke nieuwe ontmoeting.
(Foto: Martin Cuijpers)
Deze
film/documentaire ging over de Spaanse conquistadores.....oftewel
veroveraars. In vroegere expedities werden verglzeld met een geestelijke
die de veroverde volkeren tot het christendom ging bekeren.
Met in 1 hand de bijbel.....en met de andere hand een houten kruis.
Als dat nodig was werd geen geweld geschuwd . Of je werd christen.... of je werd in de pan gehakt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Een vroegere sextant. (of een copie daarvan)
(Foto: Martin Cuijpers)
In mijn tweede filmrol was ik matroos.....
(Foto: Martin Cuijpers)
....en daarna zou ik Pizarro gaan spelen....Naast Columbus en Cortez.
(Foto: Martin Cuijpers)
....maar door tijdsgebrek werd dit hoofstuk gecancelled.
Alhoewel dit niet geschiedenisgetrouw was....speelden deze keer ook vrouwen mee.
(Foto: Martin Cuijpers)
Hier zien we Inma met een andere vrouwlijke filmster.
Dag 245.....(zondag 2 oktober)
Juancho
had weer iets anders gevangen. Deze keer was een inktvis in de val
gelopen. Het was nog een hele toer om het beestje vanaf het schip te
sturen.
(Foto: Martin Cuijpers)
zafarancho.
Met bestemming Ibiza.
Dag 246.....(maandag 3 oktober)
Goodbey Garrucha....
(Foto: Martin Cuijpers)
Aan boord was een nieuw bemanningslid, Felix genaamd, die zichzelf omschreef als een nerd.
Iedere
navigatie was eerder al deze maanden een verrassing en ik schikte me in
de guardias en zag wel wanneer we zouden aankomen. Maar nu had Felix
met zijn tabellen en sextant nauwkeurig de aankomsttijd berekend en de
positie. Op de minuten genauw. We zouden 30 uur gaan navigeren.
In een boekje had Mirzam tekeningen gemaakt van verschillende knopen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Sommige vissen hebben geluk en worden teruggegooid. Andere hebben pech en belanden in de pan voor het avondeten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Prachtig landschap onderweg. Met grotten als op een schateiland.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 247....(dinsdag 4 oktober)
Aankomst in Ibiza.
(Foto: Martin Cuijpers)
Bij het binnenvaren van de haven zag ik de Pascual Flores al aan de kade aangemeerd liggen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 248.....(woensdag 5 oktober)
Al
vroeg in de donkere avond was het gedreun te horen van een discotheek
aan de overkant. Alsof ze ons wilden lokken om het party eiland te
ontdekken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 249.....(donderdag 6 oktober)
In de oude binnenstad kwam ik een snoepwinkel tegen met piraten atributen. En Jack Sparrow ontbrak ook niet.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Op de rots bij de haven van Ibiza ligt een vesting met een rij kannonnen. Een toeristische trekpleister bij uitstek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ibiza
heeft een rijke geschiedenis. Er zijn Fenische nederzettingen geweest.
Daarna kwamen de Assyriërs....gevolgd door de Romeinen. Op onderstaande
foto zijn Romeinse beelden te bespeuren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook de Arabische Moren hebben hun stempel nagelaten op het eiland....te weten van 902 tot 1235.
Tot
uiteindelijk besloten werd dat Ibiza tot de Balearen hoort en daarmee
tot het Spaanse Koninkrijk. en dat is tot vandaag de dag nog steeds.
Dag 250.....(vrijdag 7 oktober)
(Foto: Martin Cuijpers)
Uiteraard
kon ik het niet nalaten om het snoepwinkeltje met het beeld van Jack
Sparrow opnieuw te bezoeken....en om een foto te maken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Als piraat gewerkt en met verschillende Nederlanders gesproken.
Dag 251.....(zaterdag 8 oktober)
Als piraat.
Hondjes van de dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 252....(zondag 9 oktober)
Vrije dag.
Dag 253.....(maandag 10 oktober)
Vrije dag en heb van de gelegenheid gebuik gemaakt om het geboortehuis van Columbus te bezoeken.
Volgens mij is het maar 1 keer in een huis geboren te worden.....maar Columbus zou geboren zijn in Ibiza en Genua.
(Foto: Martin Cuijpers)
Er
wordt beweerd dat Columbus zich schaamde voor zijn Joodse afkomst. En
voor het feit dat hij als piraat in een zeeslag tegen de Spaanse koning
gevochten heeft. En feit is wel dat de Joden in de 15de en 16de eeuw in
Spanje vervolgd werden en dat hen op allerlei manierwn het leven zuur
gemaakt werd. Net als de christenen in de Romeinse leefden de vervolgden
deels onder de grond en hiervoor talrijke tunnels gemaakt. Eén van deze
tunnels zie je onder het kleine altaar op de onderstaande foto....
(Foto: Martin Cuipers)
Tussen
het jaar 800 en 1500 hebben de Christenen, Moren en Joden vreedzaam
geleefd in een welvaardrijke samenleving todat de Spaanse koningen
iedereen tot het christendom dwong.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 254.....(dinsdag 11 oktober)
Als piraat gewerkt.
Dag 255.....(woensdag 12 oktober)
Als piraat gewerkt.
Dag 256.....(donderdag 13 okotober)
vrije dag. Ik wist niet dat piraten blokfluit speelden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Nieuwe sokken gekocht en naar de wasserij geweest.
Dag 257.....(vrijdag 14 oktober)
Meestal meeren we aan in havens aan terwijl er aktiviteiten plaats vinden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Deze
keer is een rally georganiseerd. De deelnemende
bolides....opgefakelteerd met de meest in het oog opvallende kleuren....
zijn geparkeerd langs de schepen. Eén voor eén komen de blitse bakken
te voorschijn.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 258.....(zaterdag 15 oktober)
(Foto: Martin Cuijpers)
Magelhaen en Pigafetta hebben zo goed als mogelijk de nieuw ontdekte werelden in kaart gebracht.
Omdat
deze kaarten bijna net zo kostbaar waren als de specerijën waarvoor
Magelhaen deze 3 jaar durende expeditie begonnen was....werden ze
bewaard en bewaakt in de hut van de kapitein. Niemand van de bemanning
mocht deze ruimte betreden. En de trappen naar boven naar deze hut waren
zo eng geconstueerd dat men er alleen bijna zijlings over kon lopen.
Men was als de dood voor het feit dat de kaarten gecopieerd of gestolen
werden.
Dag 259.....(zondag 16 oktober)
Zafarancho om 18.00 uur.
Met bestemming Mahon in Menorca. Een navigatie van 2 dagen.
Goodbey Ibiza.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 260.....(maandag 17 oktober)
Er moest weer zo hoognodig gevist worden. Deze keer was een prachtige "rosada" de pineut.
De schittereende kleuren zag je wegebben uit het stervende beestje.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vogels horen in de lucht.....
Vissen horen in de zee....
Laat
op de avond in het donker vaarden we Mahon binnen. Omdat ik in de war
was met de dagen verraste het me dat ik wakker gemaakt werd voor de
maniobras aan de defensas. Gelukkig....want ik keek tegenop voor een
nieuwe nacht. Om verschillende redenen ben ik gaan twijfelen of ik nog
verder wil gaan met mijn missie. Misschien is het beter om terug te gaan
naar mijn berg in Malaga om me fulltime te wijden aan mijn Tattoo
project voor het goede doel.
Dag 261.....(dinsdag 18 oktober)
Allemaal gewerkt. Ben maar wat gaan schilderen.
Na
22 uur het ccentrum ingegaan van Mahon. Het was jammer dat op de
dinsdagen meestal niet veel te belven valt. In de restaurantjes en de
kroegen stonden de stoelen en krukken met de poten omhoog al op de
tafels en was het personeel ijverig aan het poetsen. Om gereed te staan
voor de volgende dag.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 262.....(woensdag 19 okotober)
Vrije dag.
Uit
verveling het centrum van Mahon bezocht. De zoveelste nieuwe plaats.
Met nieuwe standbeelden en gedenk monumenten.....maar eigenlijk allemaal
hetzelfde.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 263.....(donderdag 20 oktober)
Voor Aaron gewerkt.
Op
een gegeven moment hingen Felix en ik op de reling en plotseling zei
Felix: "Volgens mij berekeningen kan de Galeon Andalucia ieder moment de
haven van Mahon binnen lopen.
(Foto: Martin Cuijpers)
En woorwaar:....enkele seconden later doemde de Galeon op. Zo weinig ik over schepen en navigeren weet....zo veel weet Felix.
(Foto: Martin Cuijpers)
Manolo
en Miguel stuurden met een rubberboot tegen de boegspriet om de Galeon
te laten draaien. Op deze foto is duidelijk te zien hoe groot de Galeon
is vergeleken met de dingie. Toch kan de dingie het tikje geven om de
draai (acceleritis) te halveren.
S´avonds met de verlichting geeft de Nao Victoria een mysteriche gloed....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 264.....(vrijdag 21 oktober)
Op
deze oude kaart is duidelijk te zien dat in de tijd van Magelhaen het
gedeelte onder Brazilië nog ontdekt moest worden. Het was voor hun een
volkomen onbekende wereld.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 265.....(zaterdag 22 oktober)
We zagen de Sea Cloud Spirit vertrekken.
(Foto: Martin Cuijpers)
Hondje van de dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
De lunch genoten op de Galeon Andalucia en mijn oude vriend het skelet begroet.
(Foto: Martin Cuijpers)
Na 23.00 uur weer het centrum verkend.
Mahon by night....met op de achtetgrond de Pascual Flores en rechts in het donker de Nao Victoria.
(Foto: Martin Cuijpers)
Er was geen hond te bekennen.....wel een koe.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het arme beestje was tentoongesteld voor de kerk....en keek me met angstige ogen aan.
Net of hij wilde zeggen: "Och....daar hebben we die ook nog....! Het moet niet gekker worden."
Gelukkig
was de koe van een uitstervend ras en hoefde dus geen angst te hebben
om te belanden op een bord in een of ander restaurant.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 266.....( zondag 23 oktober)
Dag 267.....(maandag 24 oktober)
Dag van mantenaiento voor iedereen.
Zafarancho naar Valencia en vertrek om 21.00 uur.
Gudi als kapitein....want Manolo is vertrokken naar de Verenigde Staten.
Dag 268.....(dinsdag 25 oktober)
Op 1 dag werden in totaal 16 vissen gevangen. Eën "Pez dorado" die erg in de winkel erg duur is....en een hoop tonijnen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vissen kunnen meer bloeden als je denkt. In de zwarte plastic emmer stond in een mum van tijd een laagje bloed.
(Foto: Martin Cuijpers)
De
vissen weten niet wat hun gebeurt.....zo zwem je vrolijk rond in de
oneindige zee....en zo beland je...in transparante folie verpakt...in de
vriezer.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 269.....(woensdag 26 oktober)
(Foto: Martin Cuijpers)
Aankomst in Valencia en als afsluitinng van een goede traversia een barbeque op de Galeon gehad.
Net als de vorige keer kun je snachts niet slapen door het gedreun van de muziek van de naastgelegen horecagelegenheden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 270.....(donderdag 27 oktober)
Vrije dag....Valencia in gegaan.
Met bus 19.
(Foto: Martin Cuijpers)
Bus 19 gaat naar Estacio Nord (Station Noord) maar ligt eigenlijk in het zuidelijke gedeelte van het centrum.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 271.....(vrijdag 28 oktober)
Vrije
dag.....opnieuw Valencia ingegaan. In Ibiza had ik voor Aaron twee
dagen gewerkt zodat ik deze week in Valencia extra vrije dagen heb.
(Foto: Martin Cuijpers)
In een bar deze piraten-poster tegen gekomen. Vooral de linker onderkant was erg mooi gedetailleerd weergegeven.
(Foto: Martin Cuijpers)
Voor speciale verandering mezelf getrakteerd op een menu del dia op een zonnig terrasje.
(Foto: Martin Cuijpers)
Normalerwijze eet ik aan boord.....doch na 8 maanden wordt het een beetje eentonig. En is het eten meestal niet erg warm.
In Spanje staan enorme ficus-bomen waarbij onze Nederlandse ficussen in het niet vallen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op 1 van de bewolkte dagen nog snel een foto gemaakt van de plaza de toros en het station.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook hier kom je piramide-achtige bouwwerken tegen....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 272.....(zaterdag 29 oktober)
Hondje van de dag....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 273.....(zondag 30 oktober)
Dit weekend staat in teken van Halloween op de boot.
Ik ben benieuwd hoe dat gaat uitpakken
....Tot nu toe heb ik alleen de poster gezien.
(Foto: Martin Cuijpers)
Afwachten tot maandag....de eigenlijke Halloween dag.
In het centrum van Valencia waren veel mensen verkleed en waren geschminkt met de meest opvallende kleuren.
De architectuur in Valencia kent vele kunststromingen. Met veel Jugendstil en Art Deco.
(Foto: Martin Cuijpers)
En
net als in vele grote metropolina zijn de oude gebouwen besmeurd met
graffiti. Vooral de naast liggende straten tonen een verslonste indruk.
Dag 274.....(maandag 31 oktober)
Halloween....
(Foto: Free picture Vecteezy)
Na de Halloween-vertoningen ...
Dag 275.....(dinsdag 1 oktober)
Navigatie naar Arenys de Mar
Eigenlijk is er op de zee weinig te zien. Alleen de weerelementen....af en toe een ander schip....en af een toe een booreiland.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 276.....(woensdag 2 oktober)
Aankomst in Arenys de Mar
De afgelopen weken is er zoveel vis gevangen dat het grootste gedeelte in de container verdwijnt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zonde van de mooie vissen. Ze hadden beter in de zee blijven zwemmen.
Dag 277......(donderdag 3 oktober)
Allemaal gewerkt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 278.....(vrijdag 4 oktober)
Werkdag als piraat.
Hondjes van de dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 279.....(zaterdag 5 oktober)
Dip dag.
Dag 280....(zondag 6 okotber)
Vrije dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 281.....(maandag 7 oktober)
Zouden
om 11.00 uur vertrekken naar Badelona maar om de een of andere
onduidelijke reden kregen we geen toestemming van de haven autoriteiten.
Heel de tijd zitten wachten totdat eindelijk rond 17.00 uur groen sein
werd gegeven. Gelukkig was het maar een korte traversie van ongeveer 5
uren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Onderweg werden ingehaald door de Galeon.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Totdat de rode lichten van de elektriciteits centrale van Badalona in de donkere nacht priemden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 282.....(dinsdag 8 okotober)
Onderhoud
Dag 283.....(woensdag 9 oktober)
Badalona is compleet uitgestorven. Ik geloof dat er vandaag 12 tickets verkocht zijn om de 3 schepen te bezoeken.
Dag 284.....(donderdag 10 oktober)
Heb
eerder geschreven dat ik terug naar huis ga zodra ik een walvis in het
echt gezien heb.....welnu vandaag was zo saai dat ik inderdaad hoop vlug
een walvis te zien.
Dag 285.....(vrijdag 11 oktober)
Wat een saaie boel.....
Dag 286.....(zaterdag 12 oktober)
Uit pure verveling een standbeeldje gaan bezoeken van een aap met een fles drank in zijn hand.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het schijnt de aap te zijn die als mascatte geldt voor de naastgelegen fabriek waar anis gemaakt wordt.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zoals gewoonlijk was ik te laat om de destileria te bezoeken ....het was zaterdag.
(Foto: free picture Wikimedia Commons)
Het alcoholpercentage van de anis is 35 graden.
Wie is de grootste aap....?
(Foto: Martin Cuijpers)
Toen
ik in Andalucia woonde kwam ik de flessen met anis met het rode etiket
regelmatig in de bars en restaurants tegen. En op de zeldzame koude
winterdagen in Andalucia mocht ik graag aan de sterk alcoholische
versnapering nippen.
(Martin Cuijpers)
Jaaaa....en als je dan over anis schrijft....dan moet je er natuurlijk ook eentje bestellen.....
bij deze:....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 287.....(zondag 13 oktober)
Werkdag.....
Op de webside van de foundation verscheen de traversie van Barcelona naar Saint Raphael.
(Foto: Martin Cuijpers)
Doch de data zouden veranderd worllden doordat de weersverwachtingen storm voorspelden.
Dag 288.....(maandag 14 oktober)
Heel korte oversteek van Badalona naar Barcelona.
Entering the port of Barcelona....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 289.....(dinsdag 15 november)
Werkdag met mantemiento.
Bezoek gebracht aan het zusterschip van de Pascual Flores....de Santa Eulalia
(Foto Martin Cuijpers)
De Santa Eulalia ligt permanent in de haven van Barcelona doch is operationeel om te zeilen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het stuurwiel beweegt de touwen die het roer bewegen. Aan de onderkant zijn de touwen duidelijk zichtbaar.
Een ander detail....de masten zijn van hout.
(Foto: Martin Cuijpers)
Anders
dan op de Nao Victoria. Toen in 1991 de Nao Victoria gebouwd
was....waren de masten ook van hout. Doch deze houten masten neigden
nogal snel te breken en zijn daardoor vervangen door ijzeren masten.
Gelijk naar ons bezoek kwam het broertje-schip de Pascual Flores terug van een 3 uur durende excursie.
(Foto: Martin Cuijpers)
Met Cayetano op het puntje van de boegspriet.
Dag 290.....(woensdag 16 november)
Het hondje van de dag.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 291.....(donderdag 17 november)
Zo´n
40 jaar geleden heb ik al eens de Sagrada Familia bezocht....doch niet
de binnenkant bekeken omdat ik dat te duur vond. Maar ik nu toch opnieuw
in Barcelona ben....heb ik van de gelegenheid gemaakt. Al in de verte
zag je de torens in de steigers staan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het lijkt een beetje op mijn thuis.....daar is ook niks af.
Het opschrift "City Tour" op deze dubbeldekker deed me aan mijn verblijf in Toronto denken.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Een hoeveelheid van details......iedere keer zie je nieuwe dingen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Heel mijn leven ben ik eigenlijk een zuinige pin geweest....maar deze kans liet ik me niet ontglippen.
(Foto: Martin Cuijpers)
En Wow.....mijn eerste indruk was dat het bouwwerk van binnen masaal was.
(Foto: Martin Cuijpers)
Geheel overdonderd nam ik de tijd om alles in me op te nemen.
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Free SVG)
De
stijl van Gaudi is modernisme. In 1882 is de architect Francesc dePaula
y Villar met de bouw van de Sagradra Familia maar al na een jaar werd
het project overgenomen door Gaudi.
Gaudi transformeerde het project door de gotiek te combineren met zijn gehele eigen stijl van art nouveau.
Alleen al de lichtinval kan men een toverkunst van achitectuur noemen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zijn inspiratie eindigde toen Gaudi in 1926 aangereden werd door een tram.
(Foto: Martin Cuijpers)
Toen
ik bij het afscheid over mijn schouder terug keek naar het kunstwerk
bedacht ik me: " Verdorie .....het lijkt wel of de zon met de basiliek
speelt.....!"
Het was een donkere dag....maar de kerk trok zich daar niet veel van aan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook Gaudi had een passie voor ridders.....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Onderweg zomaar een prachtige zilverkleurige deurklopper....
(Foto: Martin Cuijpers)
Op de terugweg naar de Nao Victoria kwam een gebouw tegen dat zonder twijfel door Gaudi ontworpen is.....
(Foto: Martin Cuijpers)
In het schijnsel van de lampen deed het me filoseferen over de glorie van het begin van de vorige eeuw.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 292.....(vrijdag 18 oktober)
Wilde
het park Güell bezoeken maar de GPS op mijn mobiel werkte niet.....dus
ik terug naar de boot gelopen en toen ik het probleem opgelost had en
was het te laat.
(Foto: free picture Flickr)
Columbus wees nog naar de goede richting....doch daar had ik ook niet veel aan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dus
in plaats daarvan ben ik naar het Palacio Montjuic gelopen. En onderweg
even binnengewipt in de Mercat St Josep La Boqueria om te checken of ze
nog steeds de uitgebeende koppen van geiten verkochten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Zo´n
40 jaar geleden had ik een foto gemaakt van geitenkoppen en de slager
tierde naar mij dat ik moest stoppen met het maken van fotos. Als ik
weer thuis ben...zal ik deze oude foto invoegen in deze Blogger.
(Foto.........)
Mijn
eerste indruk was dat de markt véél moderner en hygienischer was
geworden. Ik zag nergens geitenkoppen. Wel een paar varkenskoppen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Ook
in Spanje is de warenwet ook behoorlijk geevolueerd. Als was netsjes
achter glas uitgestald en voorzien van een prijskaartje.
(Foto: Martin Cuijpers)
En wat denk je.....toen ik het bijna opgegeven had...kwam ik de geitenkoppen tegen.
(Foto: Martin Cuijpers)
En deze hadden dezelfde paniekblikken in de ogen als de geiten van 40 jaar geleden.
Na
een fikse wandeling het Palacio Montjuic bezichtigd. Bij de trappen was
het geinig te zien dat het oude met het oude verenigd is. De trappen
van keramische tegels in contrast tegen de moderne roltrappen.
(Foto: Martin Cuijpers)
In het palacio is een museum gevestigd......
(Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
Ongetwijfeld zijn de fonteinen prachtig als er water in staat....maar zonder water is er geen bal aan.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het hoogste punt biedt echter wel een mooi panaroma uitzicht over Barcelons met zijn 1,6 miljoen inwoners.
(Foto: Martin Cuijpers)
Op
de terugweg zag ik achter het raam van het scheepvaartmuseum een
maqette van de Nao Victoria. Raar dat Nao in het Catalaans Nau is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Tevens zag ik een copie van een schip dat me veel meer aansprak...
Dit schip deed me meer denken aan de Eenhoorn uir de Kuifje-boeken.
Om in de sfeer van de piratenwereld te blijven heb ik vandaag een nieuwe ring gekocht. Deze keer een goudkleurige....
(Foto: Martin Cuijpers)
Het was opvallend dat er op de Ramblas niet meer zoveel levende standbeelden te zien waren.
Net als deze fraai uitgedoste Don Quichotte inclusief lans en paard.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Een middeleeuwse toren met muren.....vlakbij de Ramblas.
Overdag......
( Foto: Martin Cuijpers)
En s´avonds.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 293.....(zaterdag 19 oktober)
Werkdag
De kerstman is vroeg dit jaar.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 294.....(zondag 20 oktober)
Werkdag
Dag 295.....(maandag 21 oktober)
Foto gemaakt van een reclame zuil met Brat Pitt die koffie aan het drinken is.
(Foto: Martin Cuijpers)
Vandaag
zouden wij vertrokken zijn naar Saint Raphael maar doordat er hevige
strom voorspeld is....zijn de plannen veranderd en gaan we
waarschijnlijk donderdag. Naar Saint Raphael is het zo´n 3 a 4 dagen
zeilen.
Boven het standbeeld van Columbus pakten de wolken zich samen. De stilte voor de storm.
(Foto: Martin Cuijpers)
Overal
in de kustplaatsen vind je verwijzingen naar de Spaanse historische
schepen zoals de Santa Maria en de Nao Victoria. Zoals in dit restaurant
in de buurt van de Ramblas.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 296.....( dinsdag 22 november)
Kaart van de eerste reis rond de wereld....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 297....(woensdag 23 november)
Gewerkt als piraat
Op de Nao Victoria wordt het verhaal verteld over Magelhaen en Elcano verteld....
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Foto: Martin Cuijpers)
(Martin Cuijpers)
Dag 298..... (donderdag 24 november)
Een ketting met op parels lijkende stenen gekocht. Om het geheel als piraat te completeren.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het is opvallend dat in veel plaatsen tijdens deze reis raden van advontuur staan of gebouwd worden.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 299.....(vrijdag 25 november)
Dag 300.....(zaterdag 26 november)
Romeinse beelden op het dak van een gebouw aan de Ramblas....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 301.....(zondag 27 november)
Naast het schip heeft en artiest een tekening van een arend gemaakt met krijt.
De arend lijkt veel op de arend in het artikel Ben Affleck in mijn Blogger tattoodonor.com
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 302.....(maandag 28 november)
Saaie dag ....mantemiento
In afwachting van vertrek naar Saint Raphael.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 303.....(dinsdag 29 november)
Een nog véél saaiere dag. Nog steeds in afwachting van het vertrek naar Saint Raphael.
De ratten liggen dood boven op het eten....hahahaha.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 304.....(woensdag 30 november)
Onheilsbericht: De bestemming Saint Raphael is geannuleerd
(Foto: .....)
In plaats daarvan gaan we naar Port Vendres tegen de Franse Pyreneeën.
Dag 305.....(donderdag 1 december)
Goodbey Barcelona....
(Foto: Martin Cuijpers)
....... op weg naar Port Vendres in Frankrijk)
Dag 306.....(vrijdag 2 december)
We
zijn gearriveerd in Port Vendres. Wel....ik heb nog nooit zo´n
uitgestorven gat gezien. Het lijkt dat de inwoners daar alleen wonen om
met hun auto iedere morgen naar hun werk te gaan. Om later op de dag
naar huis te komen. Vroeger ze we vaak over zo´n plaatsjes: "Het is zo
uitgestorven dat ze s´nachts huizen dichtplakken met krantenpapier."
(Foto: Free Stock Photo...Public Domains)
In een plaats als deze wil ik nogeens begraven worden.
Eén ding wil ik wel opmerken...de mensen die ik hier gesproken heb ....zijn uiterst vriendelijk.
Laat op de avond zagen we een groot vrachtschip de haven verlaten.
(Foto: Martin Cuijpers)
Gewerkt
met Felix. Wij hebben samen door personeelstekort heel de dag het hele
schip moeten bestieren...inclusief de stand met de handelswaar. Een
bijna onmogelijke taak...maar we hebben het geschaft.
Onverantwoordelijk.
(Foto: Martin Cuijpers)
Alles aan boord is zwart.....zwart als pek.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 307.....(zaterdag 3 december)
Vrije dag.
De Nao op een donkere zaterdagavond. Alles is compleet uitgestorven in Port Vendres.
(Foto:Martin Cuijpers)
Op deze foto lijkt het dat de boot overhelt.
Dag 308.....(zondag 4 december)
Vrije dag.
,
Dag 309.....(maandag 5 december)
Op weg naar Sete
Dag 310.....(dinsdag 6 december)
Het is zo koud in Sete dat er zelfs pinguins gesignaleerd zijn....
(Foto: Martin Cuijpers)
Het betreft een kleine soort pinguin....
(Foto: Martin Cuijpers)
Het moet niet gekker worden....loopt er ook nog een echte wolf rond.....
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 311.....(woensdag 7 december)
(Onverwachts bezoek gehad en gelijk 3 dagen vakantie opgenomen.)
Dag 312.....(donderdag 8 december)
Vakantie
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 313.....(vrijdag 9 december)
Vakantie
Dag 314.....(zaterdag 10 december)
Vakantie
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 315....(zondag 11 december)
Werkdag.....de
volgende dagen zijn werkdagen om mijn vakantiedagen in te halen....dus
eigenlijk was het helemaal geen vakantie. Vakantie is bedoeld om uit te
rusten. Maar als je daarna dubbel zo veel moet werken...is het
relax-effect compleet weg.
Dag 316....(maandag 12 december)
Werkdag. Erg koud....-3 graden.
Boot bezocht van een bekende filmster.
Dag 317.....(dinsdag 13 december)
Werkdag.
Dag 318.....(woensdag 14 december)
Werkdag
Voor de overtocht naar Malaga was een oude bekende gevraagd om mee te varen.
Kini van de Santa Maria.
(Foto: Martin Cuijpers)
Het eerste wat hij me vroeg was: "Heb je nog de laatste tijd beter Spaans geleerd...?
Dag 319.....(donderdag 15 december)
Eindelijk na lang wachten zaffaracho met bestemming Malaga.
Het regende pijpenstelen.
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 320.....(vrijdag 16 december)
Navigatie.
Heb de guardia van 12.00 uur tot 16.00 uur en van 24.00 tot 04.00 uur.
Regelmatig
moeten we de altique leegpompen doordat tijdens het varen continue
zeewater in het schip binnendringt. De machinekamer is een gevaarlijke
ruimte en het oppassen geblazen voor de gloeiendhete...met folie
verpakte...buizen.
(Foto: Martin Cuijpers)
......had er een lelijke brandwond op haar onderarm aan overgehouden toen ze tegen zo´n buis was gelopen.
Dag 321.....(zaterdag 17 december)
Navigatie
De kompas is s´nachts verlicht.......
(Foto: Martin Cuijpers)
Dag 322.....(zondag 18 december)
Navigatie.
Net voor het scheiden van de markt heeft de kapitein een grote tonijn gevangen.
Nadat
de vis vakkundig in stukken gesneden is en in transparente folie
verpakt in de vriezer verdween....bleef alleen de kop met de starende
ogen over.
(Foto: Martin Cuijpers)
De ogen in de vissekop keken me aan of ze me wilden vragen: "Was dit nou echt nodig geweest...jongens.?
Door zoveel dagen te hebben genavigeerd merk ik dat ik langzamerhand toch wel een ietwat slaaptekort gekregen heb.
Dag 323.....(maandag 19 december)
S`avonds om 19.00 uur in het donker in Malaga gearriveerd.
VAKANTIE.......
Mijn piratenpistolen liggen werkeloos op het dressoir in de huiskamer.
Wat al die maanden op zee mijn visitekaartje is geweest.....ligt nu uitdrukkingsloos in de salon.
Wat al die maanden vermaak geschonken heeft aan de bezoekers van de schepen ligt nu levensloos thuis.
(Foto: Martin Cuijpers)
Eerste keer gepubliciteerd 4-4-2022
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Reacties
Een reactie posten