Toulouse Lautrec

 ______Toulouse Lautrec______

(Foto: gratis foto vintage public domain Rawpixel)

Toulouse Lautrec voelde zich in zijn miserabel leventje het meest op zijn gemak tussen de vrouwen van de Moulin Rouge.

(Foto: gratis foto Flickr)

Daar kan ik me iets bij indenken.! Ik, persoonlijk, ben pas in mijn nopjes, wanneer ik door vrouwelijk gezelschap omringd ben. Ik leef pas in de na nabijheid van vrouwelijk “schoon”!

Toulouse leefde in het Parijs van het eind van de 19de eeuw en schilderde in de post-impressionisme-periode uit de tijd van Van Gogh.

(Foto: gratis foto Flickr)

Je hebt een mooie film, die over een danseresje van het Moulin Rouge van vroeger gaat…...vertolkt door Nicole Kidman.

Met het bijbehorend liedje Roxanne wordt de glamour van het Moulin Rouge uit het
verleden bezongen, maar tegelijkertijd de keiharde realiteit van de liefde en de “struggle of life”

link - Roxanne Tango from Moulin Rouge - Nicole Kidman- Ewan McGregor - https://youtu.be/OvQUvjgXHw4

(Foto: gratis foto Flickr)

Een andere link met de Roxanne Tango is deze met Antonio Banderas:

link - Tango Roxanne - https://youtu.be/ic4PQ-tnwJw

(Foto: gratis foto Wikimedia Commons)

Achter de schermen van de showbusiness van de Parijse Nachtclub schuilt dezelfde misère, als in het dagelijkse leven, maar bood duizenden bezoekers een korte vluchtmogelijkheid uit hun sleur en eigen beslommeringen. De shows van de Moulin Rouge zijn te vergelijken met de huidige films in de bioscoop en op TV. De moderne films bieden vermaak voor het miljoenenpubliek, terwijl de filmsterren verstrikt raken in allerlei intriges en bijna allemaal gevangen worden door de verleidingen van het drugsgebruik en het alcoholmisbruik.

Zelfs met hun miljoenen-gages is het voor bekende en succesvolle filmsterren een uitdaging om niet meegesleurd te worden door de allesvernietigende stroom van verleidingen. En om niet in de klauwen van luxe en overmaat vermorzeld te worden.

(Foto: gratis foto Flickr)

Toulouse Lautrec…..zijn eigenlijke naam is een mondvol:

Henri Marie Raymond graaf de Toulouse-Lautrec-Monfa ( 24 november 1864 - 9 september 1901 ) Hij is maar 37 jaar oud geworden.

De omschrijving van zijn persoontje in Wikipedia is subliem:

“Hij is ook de decadente aristocraat, die er genoegen in schept de vunzigheid, de politieke wanorde, hypocrisie ( kanttekening mijnerzijds: HYPOCRISIE ) en eenzaamheid van zijn tijd uit te beelden. Hij schetst de verschoppelingen uit zijn maatschappij, in hun intiemste momenten. Hij is ook de kapotte mens, die zelf deel uitmaakt van de zwarte nacht van Parijs en de kunstenaar vooral, die kijkt (kanttekening mijnerzijds: KIJKT !) en weergeeft zonder te moraliseren en zonder pretentieus commentaar.

Een vorm van Nederlandse hypocrisie wordt bezongen in het liedje Malle Babbe van Rob de Nijs:

(Foto: gratis foto Flickr)

“En zondags in de kerk

Dan zit daar zo'n meneer

Stijf als een houten plank

Met spijkers in zijn kop

Te kijken in zijn bank

Een zwart laken pak

Om zijn zondige lijf

Bang voor de duivel

En bang voor zijn wijf

En zuinig een cent

In het zakje doen

Zo koopt hij zijn ziel weer terug

En zijn fatsoen

link - 1975 ROB DE NIJS Malle Babbe - https://youtu.be/6mReazpuYcc

Om terug te komen op Toulouse Lautrec: Hij werd geboren in kasteel Maromé. Zijn vader was een graaf en trouwde met zijn nicht Adèle, die eveneens van adel was. We zeiden vroeger altijd: “Neef en nicht…..vrijt allicht!”. Maar het nadeel is, dat door onderlinge huwelijken binnen de familie de deur opengezet wordt voor inteelt. Toulouse Lautrec is daar een gevolg van:

(Foto: gratis foto Store norske leksikon)

In de 19de eeuw trouwde de franse aristocratie vaak binnen de familie. Op deze manier dachten ze te kunnen voorkomen, dat het erfgoed verdeeld zou worden. Dit plannetje kwam voor het gezin van Toulouse Lautrec echter niet uit. (Zie het hoofdstuk “Het Leven Sturen” in het boek Vrouwengek ). Henri Toulouse Lautrec was mismaakt door de inteelt en zijn ouders kregen na Henri nog een zoon, die echter een jaar na de geboorte stierf.

Toen hij verhuisde naar Montmartre en zich mengde tussen de bekenden in de kunstenaarsscene van Parijs van toen die tijd, bezocht hij vaak “Le Chat Noir”.

Een ander citaat uit Wikipedia:

“Vooral in “Le Chat Noir” en ook in de “Boulle Noir” vond hij de mensentypes, die hem boeidden.

Hij observeerde de welgestelde heren met een bloem in het knoopsgat…….

(Foto: free photo Rawpixel)

lakschoenen, met slobkousen, ……

lichte handschoenen en een wandelstok met gouden knop……..

beursspeculanten in rok,........

de opgeblazen officieren, de adel van West- en Oost Europa, die het frivole leven in de Lichtstad boven hun eigen hun hoofdstad verkoos, de krijtwitte dames van lichte zeden…….

de maîtresses met hun zwaar aangezette ogen en lippen………

(Foto: gratis foto Flickr)

de hoertjes met hun uitgebluste gezichten,..........

pronkend in smaakloze, opvallende kleding...........

en de kunstenaars met hun zwierige zwarte dassen en breedgerande hoeden.

Kunst en dagelijks leven leken moeiteloos in elkaar over te vloeien.”

In die periode werd Toulouse Lautrec bevriend met Vincent van Gogh.

En tekende het portret van de depressieve kunstenaar-collega.

Als wanstaltige man keek Toulouse op tegen de grotere danseressen en vrouwen.

Letterlijk en figuurlijk……

Waardoor zij werken typische ooghoeken van observatie tonen; vrouwen met grotere neusgaten enz. ……

Zijn handicap weerhield hem er niet van om met volle teugen van het leven te genieten…..totdat de aids van die tijd toesloeg: Syvillus.!

Na een beroerte gekregen te hebben, trok hij zich terug in zijn familie-kasteel Château Malromé om een maand later te sterven….

Ik denk, dat ik gerust mag stellen, dat Toulouse Lautrec een vrouwengek was in de zin van het boek “Vrouwengek”.

Eerste keer gepubliceerd 13-6-2019?)